Bir Astsubaydan....

>

> ......ili kırsalında teröristlerin dur ihtarına ateşle karşılık vermesi

> sonucu çıkan çatışmada güvenlik görevlisi şehit oldu.

>

> Ya da .....ilinde devriye görevini yerine getiren aracına açılan ateş

> sonucu..güvenlik görevlisi şehit oldu.

>

> Ya da ......ili kırsalında teröristlerce döşenen mayının patlaması

> sonucu asker yaralandı..

>

> Bu nasıl başlar biliyor musunuz?

>

> Hava o kadar sıcaktır ki beyninizdeki sıvının buharlaşıp uçtuğunu

> düşünürsünüz. Oluştuğu anda kuruyup giden ter damlacıklarından geriye

> kalan tuzlar yüzünüzün ve hatta elbisenizin her yanını kaplamıştır.

>

> Avucunuzun içindeki ter, yüzünüzdeki gibi kolay kurumadığı için

> elinizdeki tüfeğinizin metal kısmı avucunuzun içinde vıcık, vıcık oynar.

> Ter ile ıslanan çeliğin kokusu avucunuzun içine ve elinizi sürdüğünüz

> her yere siner.

>

> Önünüzde yürüyen adamın, ayağının kuru toprakla her temas edişinde çıkan

> toz, ağzınızın kupkuru olmasına ve zor nefes almanıza sebep olur.

>

> Sırt çantanızın askı kayışları yüzünden omuzlarınızı hissetmezsiniz.

> Kült ağrıları ancak çantayı sırtınızdan çıkardığınızda fark edersiniz.

>

> Bastığınız her taş parçası, her çalı ve bir ayağınızın kaplayabildiği

> her yeryüzü parçasından çıkan sesi duyarsınız.

>

> Yürüdüğünüz yerdeki her Ağustos böceğinin sesini, dallardaki kuşları,

> yüzünüzün etrafında ürkütücü devriye uçuşları yapan arıların kanat

> seslerini, ağzınıza ve yüzünüze ya da herhangi bir yerinizdeki küçük

> yaraların üzerine konmaya çalışan sineklerin vızıltılarını, ayağınızı

> bastığınız yerden havalanan yeşil çekirgenin küçücük cüssesine rağmen

> çıkardığı tok kanat sesini en ince ayrıntısına kadar duyarsınız.

>

> Sonra, kendi teçhizatınızın ve önünüzdeki arkadaşı nızın ve arkanızdaki

> arkadaşınızın teçhizatlarının çıkardığı düzensiz seslerin her birini

> ayrı ayrı duyarsınız.

>

> Ve aynı anda önünüzdeki arkadaşınızın nefes alışlarını duyarsınız,

> öksürmesini ve hapşırmasını da duyarsınız.

>

> Telsizinizden çıkan seslerin ve cızırtıların her biri ayrı ayrı katılır

> bu senfoniye.

>

> Ter ve tozun birleşmesinden oluşan kaygan çamur, postalın içindeki tüm

> ayağınızı kaplamıştır, çoraplar önce su toplayıp sonra patlayan yerlere

> adeta bir deri gibi yapışmıştır.

>

> En çok yapmak istediğiniz şey ayaklarınızı yıkayıp, çoraplarınızı

> değiştirmektir. Ama bu çok büyük bir lükstür o anda.

>

> Çünkü...

>

> Çünkü hangi çalının dibinde, hangi kayanın arkasında sizi beklediğini

> bilmediğiniz ihaneti arayıp bulmanız ve yok etmeniz gerekmektedir.

>

> Bütün masumların hayatı ve huzuru size emanet diye, öğret menler bayrak

> direğine asılmasın diye, kundaktaki bebekler kurşunlanmasın diye,

> binlerce yıllık emanete halel gelmesin diye kahpeliği ve ihaneti yok

> etmeniz gerekmektedir.

> Çünkü bunun için bayrağın, silahın, namusun ve şerefin üzerine yemin

> etmişsinizdir.

>

> Çünkü önemli olan ayağınız değil, ülkeniz, bayrağınız ve onurunuzdur.

>

> İşte bu yüzden lükstür ayak yıkamak, çorap değiştirmek. İşte bu yüzden

> senfoniye dönüşmüştür bütün o düzensiz sesler güruhu.

>

> Sonra!..

>

> Sonra birden tüm sesler kesilir, bıçağın dalı kestiği gibi, makasın

> kâğıdı, pensenin bir hoparlör kablosunu kestiği gibi... Bir anda...

> Kuşların sesleri, arıların ve sineklerin vızıltıları, çekirgenin kanat

> sesleri hepsi bir anda biter.

>

> Gözlerinizi açtığınızda önünüzdeki arkadaşınızı değil, gökyüzünü

> görürsünüz, yere düşmüş olduğunuzu anlamanız birkaç saniye sür er.

>

> Tek hissettiğiniz kesif bir barut ve yanık et kokusudur, yüzünüzün

> toprak parçalarıyla kaplandığını fark edersiniz, temizlemek için

> çalışmazsınız.

>

> Arkadaşlarınızın bağırarak koşuşturduğunu görür ama kulağınızdaki

> çınlama ve uğultudan seslerini duyamazsınız. Sesleri yavaş yavaş duymaya

> başladığınızda ayağa kalkmaya çalışırsınız ama başaramazsınız.

>

> Yine birkaç saniye sonra arkadaşlarınızın sesleri arasında "mayın"

> kelimesini ayırt eder ve kalkmaya çalıştığınızda ayağınızdaki yoğun

> ağrıyı fark edersiniz.

>

> Ayağınız yoktur ama yine de ağrıdığını hissedersiniz.

>

> Ne olduğunu anlamak için baktığınızda ise parçalanmış pantolonunuzun ve

> kopmuş ayağınızın farkına varırsınız. İşte her şey o anda başlar.

>

> Avazınız çıktığı kadar bağırırsınız. Sonra, nefesiniz biter. Sonra,

> yeniden nefes alırsınız ve yeniden bağırmaya başlars ınız. Sonra yine

> nefesiniz biter ve yeniden, yeniden ve yine...

>

> Yanınıza ilk gelen arkadaşınız size, "fazla bir şey yok, sadece küçük

> bir yara" gibi telkinlerde bulunur. Ama siz arkadaşınız konuşurken de,

> helikopterle hastaneye götürülürken de artık bir ayağınızın olmadığını

> biliyorsunuzdur. Hep bir soru çınlar kafanızın içinde "neden ben, neden

> ben, neden ben ?"

>

> Hastanede geçen aylar, tedavi ve terapilerde geçen yıllar sonunda,

> diz kapağınızın on iki santim altından takılı olan ve her akşam yatarken

> veya banyoya girerken çıkarıp kenara koyduğunuz takma bacak artık bir

> uzvunuz olmuştur.

>

> Ama bunun önemi yoktur çünkü bu fedakârlığınız sayesinde vatan var

> olacaktır. Sizin bir bacağınızın ne önemi vardır ki!

>

> Artık koşamayacak olmanızın, yazın herkes gibi havuza, denize

> giremeyecek olmanızın da hiç önemi yoktur. Vatan sağ olsun yeter.

>

> Sonra birilerinin, sizin ödediğiniz vergilerle Fransız

> televizyonlarında, uğruna yarım kaldığınız vatan hudutlarını hiçe sayan

> programlara finans sağladığını okursunuz. Aynı dillerin bundan pişmanlık

> duymadıklarını söylediklerini de okursunuz.

>

> Pamuk'ları, Dink'leri, okursunuz, Bizans çocuğuyum diyenleri duyar, Ali

> Kemallere tanık olursunuz, "koçlar gibi satanları "görürsünüz. .

>

> Türk Bayraklarının yakıldığını, görürsünüz. Başlarına çuvallar geçirilip

> aşağılanarak elleri arkalarından bağlanan Türk askerlerini görürsünüz.

>

> Bu aşağılanmaya cevap verecek tankların motor seslerini, helikopterlerin

> kanat seslerini, piyadelerin intikam yeminlerini duymayı beklersiniz ama

> duyamazsınız.

>

> Onun yerine hainlerin cesetlerinin üstüne örtülen çaputlara "bayrak"

> diyenleri görürsünüz, "uçaklarını çek", "valiyi çek" diyen başkanları ve

> karş ılarında kekeleyen riyaseti görürsünüz.

>

> Bu da yetmez Türk askerlerinin kendi mahkemeleriniz tarafından,"çete"

> diye suçlandığını, yargılandığını görürsünüz.

>

> Yok, yok bu da yetmez. Askere, polise, öğretmene ateş eden, yol kesip

> soygun yapan, köy yakan, okul yıkan, mayın döşeyen teröristlerin sadece

> "ben bir şey yapmadım" demelerinin esas kabul edilip, "suçsuz" sıfatıyla

> serbest bırakıldığını görürsünüz.

>

> Susanları, konuşması gerektiği halde susanları görürsünüz, konuşanlar

> her konuştuğunda, kekeleyenler her kekelediğinde ve susanlar her

> sustuğunda siz yeniden vurulursunuz, yeniden ölürsünüz her defasında.

>

> Gövdenizden o toprağa akan kan, bu defa içinize akar,

> inandıklarınıza,uğrunda savaşarak kendi kanınızı akıtmak pahasına

> tertemiz tuttuğunuz değerlerinize akar.

>

> Sizin kaya arkalarında, çalı diplerinde aradığınız ihanet gelir

> ; aklınıza, o mayınları yerleştiren eller gelir. Sorgulamaya başlarsınız:

> "Biz bu ihaneti doğru yerde mi aradık, kuyruğunda dolaştığımız yılanın

> başı, hep gözümüzün önünde miydi yoksa?"diye sorarsınız kendinize.

>

> Onlara verilen maaş'ın sizin vergilerinizden ödendiğini, içinize

> sindiremezsiniz, uykularınız kaçar, neden bu vatanı sizin kadar

> sevmediklerini düşünürsünüz.

>

> Bu vatan onların da vatanı değil mi?

>

> Onlar da, tıpkı benim gibi namusun ve şerefin üstüne yemin etmedi mi?

> diye sorarsınız kendi kendinize.

>

> Sinirlenirsiniz, üzülürsünüz, on beş yaşında bir askeri okul öğrencisi

> iken her adımda söylediğiniz, beyninize ve yüreğinize nakşettiğiniz

> sözler gelir aklınıza": VATAN, SANA CANIM FEDA"

>

> Geri kalan tüm hayatınızın ilk beş dakikası, böyle başlayacak işte ve

> hayatınız böyle devam edecektir. Son nefesinize kadar savaşacaksınız

& gt; ihanetle, her şeye ve herkese rağmen, bu yolda ölene ya da bu ihaneti

> bitirene kadar.

>

> Siz diyorum, çünkü bu vatan için bedel ödeyen insanların neler

> yaşadığını, neler hissettiğini, size rağmen ve sizin için neler

> yaptıklarını, neler yapabileceklerini bilin istiyorum. Okuduğunuz ya da

> televizyonda duyduğunuzdan daha fazladır yaşananlar.

>

> Yani aslında gazetelerin iç sayfalarındaki, minicik karelerde

> okuduğunuz;

> "...ili kırsalında teröristlerce döşenen mayının patlaması sonucu, bir

> güvenlik görevlisi yaralandı!" haberi aslında o kadar da kısa değildir.

>

> Sizin, daha okuduğunuz gazetenin arka sayfasına geçerken unuttuğunuz,

> falanca mankenin otel odası maceralarına, ya da uyuşturucu komasından

> ölen oğluna "şehit" deyip Türk bayrağı "örten kadının haberine

> ayırdığınızdan daha uzun zaman ayırmadığınız bu küçük haber, birileri

> için bir ömür boyu sürecek ve asla unutulmayacaktır.

>

> Ve siz unuttuktan sonra da başka birileri, "ne için?" dendiğinde "vatan

> için" diyecekleri fedakârlıklarını size rağmen yapmaya devam

> edeceklerdir.

>

> Sizin uyuşmuşluğunuza, duyarsızlığınıza rağmen, sizin rahatlığınıza,

> sizin vicdanlarınıza rağmen bu kahramanca fedakârlıklar ve bu ilk beş

> dakikalar yaşanmaya devam edecektir.

>

> Asla unutmayınız başınızın üstündeki egemenlik örtüsünün payandası kopan

> bacaklar, bedeli ise size rağmen bu vatan için akan kanlar, feda edilen

> canlar, sıcak yuvalarını, babalarının yüzlerini unutan küçücük

> çocuklarını düşünmeden vakfedilen hayatlardır.

>

> Ne kadarını anlayabilirsiniz veya anlamak sizin umurunuzda mı

> bilmiyorum, ama birileri bunları yaşadı, birileri hala yaşıyor ve emin

> olun yaşlı dünya döndükçe, Türk vatanı ve Türk Bayrağı için birileri

> daha tüm bunları yaşayacak .

>

> Gördüğünüz gibi size bir hayli uzak bir yaşam biçimi bu. Masalarda

> oturup "aydınca" sohbetler etmeye hiç benzemiyor değil mi?

>

> Bir an için bile olsa kendinizi onların yerine koyasınız diye "siz"

> diyerek yazdım, sizin onlardan biri olamayacağınızı biliyorum.

>

> "Siz" kim misiniz?

> Siz kendinizi çok iyi biliyorsunuz!

> Biz de, biz de sizi çok iyi biliyoruz.

> "Siz" de bilin ki biz asla unutmayacağız.

>

> "VARLIĞIM TÜRK VARLIĞINA ARMAĞAN OLSUN"

>

> O**** Y******* / Emekli Astsubay