Güney Azerbaycan

Alıntı yapılan ermnuniesesfan O zihniyet yıllarca Azerbaycan'da okudu ve Azerilerin ne b.k olduğunu iyi bilir... http://www.haberturk.com/medya/haber/666038-aliyev-turk-dizilerini-yasakladi http://www.tumgazeteler.com/haberleri/baku-turk/ Ben bu haberleri yıllarca kendim yaşadım orda.Bana Azerileri öğretmeye kalkma..

Alıntı yapılan ermnuniesesfan O zihniyet yıllarca Azerbaycan'da okudu ve Azerilerin ne b.k olduğunu iyi bilir... http://www.haberturk.com/medya/haber/666038-aliyev-turk-dizilerini-yasakladi http://www.tumgazeteler.com/haberleri/baku-turk/ Ben bu haberleri yıllarca kendim yaşadım orda.Bana Azerileri öğretmeye kalkma..

Bunda garip olan ne ?  İranda yaşayan soydaşlarının Farslaşmasından yıllarca korkan bir ülkenin, yanıbaşındaki soydaş ülkenin Araplaşmasından korkması çok doğaldır. Farslardan gelecek olgulara kapalı olan Azeri Türkleri, Türkiyeden gelecek Araplaşma etkilerini daha çabuk kabul edecektir. Daha öncede yazılmış malesef mesele Sunni - Şii meselesidir. Birinci Dünya Savaşı yıllarında Türk askerlerinin karınlarını deşen Sunni Arap, Kurtuluş Savaşında bize yardım etmek için para, gıda ve giyecek toplayan Şii Türklerden daha iyidir  Neme lazım Türklük falan

Malesef hiç birini yapamadık Atamız olacakları yine gözümüzün önüne sermiş fakat yine sadece bakmış bizin başımızdakiler... Bir arkadaş demiş Azeriler bizim iç meselemiz değil peki soruyorum bizim iç meselemiz Filistin mi Suriye mi.... Biz yıllarca sahip çıkmadığımız korumadığımız Türk kardeşlerimizi (Kırım Türkleri, Kazan Türkleri Azerileri, Kırgızları, Kıpçakları, Tacikleri) Ruslaşmasını izlemedik mi.... Ama Kendimiz Araplaşmışken onları nasıl koruyalım dimi... O zaman padişahım çok yaşa demekten başka hiç bir şey gelmiyor elimizden...

Yıllardır KIRIMDAKİ HALKIMIZ Türkçe eğitim almak için bir çok siyasi savaş vermiştir peki Rahmetli Karaoğlandan başka hangi başbakanımız bu konuya el atmıştır. Bugün KIRIMda Türkçe eğitim alınabiliyorsa bunda Karaoğlanın payı büyük. Biz elin araplarına afrikalarına Türkçe öğretene kadar kendi kardeşlerimizin TÜRLÜĞÜNÜ kaybetmesini hep izledik...

Alıntı yapılan Tulpar26 [ “Bugün Sovyetler Birliği, dostumuzdur; komşumuzdur, müttefikimizdir. Bu dostluğa ihtiyacımız vardır. Fakat yarın ne olacağını kimse bu günden kestiremez. Tıpkı Osmanlı gibi, tıpkı Avusturya-Macaristan gibi parçalanabilir, ufalabilir. Bugün elinde sımsıkı tuttuğu milletler avuçlarından kaçabilirler. Dünya yeni bir dengeye ulaşabilir. İşte o zaman Türkiye ne yapacağını bilmelidir… Bizim bu dostumuzun idaresinde dili bir, inanci bir özü bir kardeşlerimiz vardır. Onlara sahip çıkmaya hazır olmalıyız. Hazır olmak yalnız o günü susup beklemek değildir. Hazırlanmak lazımdır. Milletler buna nasıl hazırlanır. Manevi köprüleri sağlam tutarak. Dil bir köprüdür… İnanç bir köprüdür… Tarih bir köprüdür… Köklerimize inmeli ve olayların böldüğü tarihimizin içinde bütünleşmeliyiz. Onların (Dış Türklerin) bize yaklaşmasını beklememeliyiz. Bizim onlara yaklaşmamız gereklidir…” <P style="TEXT-ALIGN: right">Mustafa Kemal Atatürk   Bu hazırlıklardan hangisini yapabildik ?

Yaptık yaptık çok güzel yaptık. Ne kadar dolandırıcı varsa işadamı kılığında Türk cumhuriyetlerine yolladık. Bir iki yıl içinde güvenlerini mahvettik. Üstüne Azerbaycan'da darbe girişiminde bulunduk, başarısız oldu. Elimize yüzümüze bulaştırdık. Daha da güvenilmez olduk.

Üniversitedeyken yurtta beraber kaldığımız Tacik bir arkadaş daha önce hiç dikkatimi çekmeyen bir şey söylemişti: "Türkiye Türkleri olarak Türk cumhuriyetlerindeki Türk'leri seviyorsunuz evet.. Ama onları ikinci sınıf Türk olarak görüyorsunuz. Siz onların ağabeyi, sahibiniz. Onlarsa size tabi olması gereken korumanıza muhtaç zavallılar. Kusura bakmayın ama bu tavrınızı hiç bir cumhuriyet kabul etmez. Artık öyle ya da böyle bağımsız devletleriz. Ve bize eşit şartlarda yaklaşma durumundasınız.."

Farkettim ki dediği çok haklı. Samimi yaklaşmıyoruz. Çok kaba bir milliyetçiik anlayışımız var. Türkiye Cumhuriyeti'nin bugünkü resmi politikası Türk devletlerine demokrasi anlayaşını normal yollardan yerleştirip onların kendi özgür iradeleriyle bizimle birlik olması üzerine.. Bu amaçla 94'ten beri Büyük Öğrenci Projesi kapsamında Türkiye'de öğrenci yetiştirilip ülkelerinde iyi görevlere gelmeleri sağlanıyor.

Güney Azerbeycan konusuyla ilgili düşüncelerimi ilk sayfanın 3. ya da 4. mesajında yazdım. Şu aşamada Türkiye için çok tehlikeli bir konu. Fevri davranmamak gerekiyor. Devlet akılla yönetilir.

Azerbeycan Devleti'nin tarihini araştırırsanız tanıdık bir kahramanla karşılacaksınız: Enver Paşa.. Osmanlı devletinin son yöneticilerinden. İslamcı ve milliyetçi bir liderdi. Ama aşırıcı derecede fevri kararlarıyla ülkeyi olmadık savaşlara soktu ve koskoca imparatorluğun yıkılış sürecinin hızlanmasına sebep oldu...

Her şeyin bir vakti vardır. Filistin ve Suriye meseleleri günümüzde Türkiye için müdehale edilebilir konular.. Çünkü İsrail'in filistin'den başını kaldıramaması gerekiyor. O meseleyi çözerse sıra İran ya da Suriye'ye gelir. Bu da sınırımızda ciddi tehdit demek. Körfez savaşında Türkiye'ye olan büyük göçü ve ekonomimize etkilerini unutmamak gerek.

Aynı şekilde Suriye'deki karışıklık da bizi direk ilgilendiren bir konu.

Siyasi görüşler elbet olacak. Ama konular hakkında yorum yapmak, taraf olmak isteyen arkadaşların okuma yapmaktan kaçınmaması gerekiyor. Kusura bakmayın ama lise tarih bilgisiyle gündem değerlendirilemiyor malesef. Daha fazlası gerek.

Konudaki riski daha iyi anlayabilmek için lütfen Yücel Davası konusunu bir inceleyin. Öyle tartışalım:

http://nedir.antoloji.com/yucelci-turkler/

Burada hayli özet geçiyor konuyu. Türkiye'de çok bilinen bir olay değildir. Yücelcilerle ilgili bir belgesel çekmek istediğim için hayli detaylı araştırmış görüşmeler yapmıştım. Ama Ankara'da hayli yukarılardan bir yetkili makedonya ile aramızın şu sıra çok iyi oldugunu, Türk partisinin makedonya'da iktidar ortağı olduğunu ve yunanistan'la aralarının bozuk oldugu için bize yaklaştıklarını söyleyerek projeyi askıya almamı rica(!) etti. Neyse..

Okumak zor gelenlere özet geçeyim: Makedonya'da Türkler zor durumdadır. Üsküp büyükelçimiz örgütlenmelerini ve mücadeleye başlamalarını ister. Türkler örgütlenir. Yardım istemek için İsmet İnönü'ye gelirler. İsmet İnönü "Misak-ı Mili sınırları dışındaki unsurları Türk kabul etmediğini ve Türkiye'nin yardım edemeyeceğini" söyler..Ama yola çıkılmış ve deşifre olunmuştur bir kere. Sonrası zulüm, işkence, idamlar. Türkiye öylece seyreder. Gücü yetmez müdehale etmeye.. Ya da umursamaz.

Anlatmaya çalıştığım şu: Her şeyin vakti vardır. Konjonktür uygun olmadan ortaya sürülen davalar taraflarının canının yakmaktan öte sonuclar doğurmaz. Güney Azerbaycan konusu Türkiye açısından şu aşamada arka planda kalması gereken bir konu. Nasıl Atatürk döneminde bile Misak-ı Milli sınırlarında olan Musul Kerkük harita dısında kaldıysa, gücümüz yetmediyse bugün de İran gibi gergin bir devlet sınırlarında yaşayan Türklerin hayatlarını riske atma lüksümüz yok. Konuyu gündeme taşımak doğru değil.Zamanını beklemek lazım.

Tartışma hakaret boyutuna ulaştığı için mesajlarınız kaldırılmıştır.

 

MOD