Dün Eskişehirde oynanan maç esnasında ve sonrasında bazı nahoş olaylar olduğunu taraftar sitelerinden öğrendim.

Bir kaç kendini bilmezin provokasyonu sonucu yeni tesis edilmeye çalışılan dostane ilişkilerin zarar göreceği endişesini taşıyorum.


yeni filizlenmeye başlayan tribün dostluğunu bozmak isteyenlere bir nebze de olsa mani olabiliriz diye düşünüyorum

Selamlar

Başlık Anadolu derbisi



Hava hastanesi tarafındaki kaleyi savunan Bursaspor defans oyuncuları rakip atağı keserek topu ileriye çıkardılar.

Orta yuvarlak civarında bekleyen Tezcan kendisini kontrol eden rakip iki oyuncuya rağmen hamle yaparak topa sahip oldu, sağ ayağına aldığı topu hızla sürerek rakip ceza sahasına daldı.

Tezcan gibi golcü futbolcunun peşindeki iki takipçisine rağmen topu müthiş bir süratle rakip laleye sürmesini pür dikkat takip eden tribünler ayağa kalkmış, meraklı gözlerle sonucu bekliyorlardı.

Eskişehir Atatürk stadında Türkiye kupası ilk ayak maçını oynayan Eskişehir Demirspor- Bursaspor arasındaki mücadeleyi izleyen çok sayıda seyirci arasında ben de vardım.

Tribündeki futbolseverler ayağa kalkınca tıpkı onlar gibi bende ayağa kakmıştım, Tezcanın topu sürerek ceza sahasına doğru akmasının neticesini ben de merak ediyordum.

Orta saha çizgisiyle ceza sahasını belirleyen çizgi arasındaki 30metrelik mesafede sürülen topun zamansal değeri ancak birkaç saniye iken o birkaç saniye bana yıl gibi geliyordu.

Nihayetinde Bursasporlu futbolcu golcülüğünü gösterdi, topu ustalıkla kalecinin yanından yuvarladı, top ağlarla buluştu.

Topun ağlarla buluşması beni sevince boğmuştu, o mutlulukla aklıma gelen duygu goooool diye bağırmak olsa da bulunduğum ortama bakınca bunun hiç de akıllı bir hareket olmayacağı son derece aşikardı.

Gol sözcüğünün ilk harfi olan G çıkmak üzereydi ki kendimi toparladım, golü sessizlik içinde karşılayan Eskişehir seyircisi gibi suskun kalmamın menfaatim icabı olacağına hükmettim, gol sevincini Bursaya sakladım.

Devir Bursa Eskişehir taraftarları arasında düşmanlığa varacak ölçüde husumetin hüküm sürdüğü devirdi.

Bursaspor taraftarı bir futbolsever olarak ben tuttuğum takımımın Eskişehirdeki maçını seyrederken Bursalı olduğumun anlaşılması halinde başıma neler geleceğini çok iyi bilebilecek konumdaydım.

Her iki taraftaki fanatikler birbiri hakkında düşmanca hisler besliyor, taraflardan birinin diğer tarafa deplasmana gideceği günlerde taraftarların intikam hazırlıkları günden öncesinde başlıyor, kardeşlik ve dostluğu yaygınlaştırması gereken futbol amacından saptırılıyor, kin ve nefret hissi birbirine düşmanca duygular besleyen iki takım taraftarı arasındaki ilkel şiddet duygularının kontrolden çıkmasına sebep olabiliyordu.

Bursalı biri olarak benim Eskişehirde rahatlıkla maç seyretmemi mümkün kılan en büyük faktör; Eskişehirlilerin çoğu gibi benim de tatar kökenli oluşum ve tatar lehçesini iyi kötü konuşabiliyor oluşumdu.

Bursaspor gol atınca havalara sevinçten havalara uçmazsam benim Bursalı olduğumu anlamalarının biraz zor olacağını bilmem Eskişehir tribünlerinde maç izlememi mümkün kılıyordu.

Benden şüphenilmesi halinde kötü sayılamayacak tatarcamla Eskişehirde oturduğuma inandıracağıma inanıyordum.

Betim tatga uşamasa da tatça aytmamın (Yüzüm tatara benzemese de tatarca konuşabilmem) beni sağlam bir dayaktan kurtaracağını umuyordum.

O güne kadar Eskişehirde defalarca maç izlemiştim, Eskişehir taraftarının ne kadar fanatik agresif olduğunu çok yakından biliyordum.

Hele Tribünde ele geçirdikleri rakip taraftar benim gibi Bursalı olması halinde kurtuluş olmayacağını çok iyi biliyordum.

İki komşu ilin arasındaki düşmanlık akıl almaz boyutlardaydı.

İki tarafta diğer tarafı şehirlerini işgale yeltenmiş Yunan gibi düşman görüyorlardı.

Bu düşmanlık Eskişehirsporun 1.ligden düşmesine kadar devam etti.

Eskişehirspor 2.ligden 3 lige düşünce çok uzun bir süre 1.ligden uzak kaldı.

Bu uzun sürede iki tarafta da daha önceki düşmanlığı bilmeyen, tanımayan yeni bir nesil yetişti,.

Eskişehirsporun süper lige dönmesiyle aslında var olması çok normal olan iyi ilişkiler gelişti, eskinin yanlışına perde çekildi, iki tarafta yeni bir beyaz sayfa açılması gerektiğine inandığından tribün dostluğu tesis edilmeye çalışıldı.

Bursaspor taraftarıyla Eskişehirspor taraftarının arasında tesis edilmeye çalışılan tribün dostluğu şehit kanıyla kurulmuş Bursankara dostluğunun yerini hiçbir zaman tutamayacak olmasına rağmen önemsenmesi gereken bir gelişmedir ve ileriye götürülmesi gereken adımdır.

Bursasporla Eskişehirspor taraftarı arasındaki husumetin tarihin çöplüğüne atılması ve yerine kardeşliğin tesis edilmesinden iki camianın da buna layık olmasından kaynaklığından asla şüphe duyulmamalıdır.

Ben eski düşmanlık günlerini çok iyi bilen biri olarak kendi payıma konuşursam, gerek kent ve gerekse taraftar olarak Eskişehirsporun bu lige renk kattığını, Eskişehirsporsuz bir ligin çok yavan kaldığını ifade etmemin vicdan borcu olduğuna inanıyorum.

Politikacının koltuklamasıyla, tarikat ağasının arkalamasıyla, mafya babalarının desteğiyle kasaba irisi kentlerin takımlarının var olduğu bir ligde Eskişehir gibi modern bir kent takımının olmayışını eksiklik olarak gördüğümü ifade etmek istiyorum.

Bir zamanlar lige damgasını vurmuş kırmızı şimşek ES-ES&in bu ligin temel taşlarından biri olmadığını inkar etmek futbolu bilmemektir ve Türk futboluna ihanet etmek anlamına gelecek büyük bir aymazlıktır.

Tribünlere hayat vermenin, takım desteklemenin ne olduğunu Türk futbolseverine uygulamalı olarak gösteren Eskişehir taraftarının Es-es-es, ki-ki-ki es eski ess diye bağıran trübünlerin gök gürültüsü gibi ses çıkardığına defalarca şahitlik etmiş benim gibi biri Eskişehirspor ve cefakar-fedakar taraftarının vazgeçilmez olduğunu açıkça ifade etmesi de sanırım Eskişehirli dostların hakkını teslim etmenin bir diğer yolu olsa gerektir.

Bugün 21.00 da Eskişehirspor-Bursaspor takımları arasında oynanacak süper lig maçında da yeni yeni yeşermeye başlayan tribün dostluluğun daha ileri mertebeye götürülmesi gerektiğine dair inancımı yinelerken yeşil sahada mücadele edecek takımlardan hak edenin kazanmasını ümit ediyorum.

Puanlar kazanılır, puanlar kaybedilir, asıl kazanılması gereken dost yüreklerdir.

Bunun yolu da empati kurabilmek, karşımızdakilerinde bizler gibi kentinin takımının renklerine gönül vermiş taraftar olduğunu unutmamaktır.