TFF 1. Lig 2019-2020 Sezonu

Problemi de çözümü de saha içinde aramalıyız. Kulübün tek çıkar yolu budur. Yıllardır kısayolları denemeye çalışıyoruz, çözümü hep saha dışında aradık. Paralı, lobisi kuvvetli başkan istendi, devlet büyüklerinden, valilerden medet umuldu...uzar gider. En kuvvetli kadro varken de hakettiğimiz yerde değildik, şimdi de değiliz. Ama taraftar gelen yönetimlerle umutlandı, kişiler övüldü kişiler eleştirildi. Ne taraftar saha içinde kalabildi, ne hocalar ne de başkanlar. Ertuğrul Sağlam geldi; şehir birlik olmalı sanayi destek olmalı... Halil Ünal; Sözde lobisi kuvvetli... Mesut Hoşcan; Şeffaflık!!??, Bülent Uygun Ersun Yanal niye geldi, menajer ilişkileri iyi vs. Ama hiç bir gelen, belki biraz Ersun Yanal, saha içinde fark yaratmadı. Gerçi onun da aklı saha dışındaydı, belki de devre arasında karar verdi Fenere gitmeye.

Şu an camianın konuştuğu en önemli konu ne peki? Bizi az da olsa umutlu yapan şey ne? Metehan'dan Bilal'den Mehmet Özcan'dan Buğra'dan gelecek paralarla nefes alabilir miyiz onu düşünüyoruz. Bunlar nerede yetişti? Vali odalarında mı? Belediye meclisinde mi? Organizede mi? Hepsi sahada yetişti. Bu sene için tek umudumuz onlar. Devlet büyükleri lobici başkanlar değil. Şimdi geçmişte Alper, Tarık vs. yetişti kulübe para kazandırarak gitti diyebiliriz. Sonuç ne oldu peki?? Eskişehirspor'un gelecek adına hangi problemi çözüldü? Eğer saha içinde kalıp, oynanan futbolu geliştirmeye çalışıp, futbolcu yetiştirmeye odaklansaydık, Alper Tarık satışları büyük başarı olurdu. O satışlardan gelen para bu kulübün geleceğini şekillendirecek, yeni yetenekler kazandıracak, Eskişehirspor sahada yetiştirdiği futbolcularla başarı kazanacak gözüyle bakılmadı, böylece niceleri belki de yitip gitti. Aslında saha içine bakılmadığı, Hasan Hüseyin'in Dorukhan' ın bedavaya gitmesi ile daha net anlaşılıyor. O dönemin sorumlulularından hiçbirinin umurunda değilmiş demek ki o çocuklar. Onlara gelecek gözüyle bakmamışız ki hiç!! Biz o dönemde de kapı kapı dolaşıyorduk, sponsorluklar stad isim hakları vs. diye, geleceği kurtuluşu, çözümü yanlış yerlerde aramışız... Aslında çözüm yine saha içinde, yetişecek futbolculardaydı. Bu değerler bedava gitmeyip, satılabilseydi belki de -puanlardan kurtulup bugün hala ligde kalabilen bir takım haline gelecektik.

Özetle şunu anlatmak istiyorum; Yönetim, medya ve taraftar, saha içinde yetişecek futbolcuları, dışarıdan gelecek yalvar yakar sponsorluklardan, Ankaradaki dayılardan daha fazla önemsemeli. Oyunun ve oyuncunun gelişmesiyle ancak daha güçlü bir Eskişehirspor olacağına inanmalıyız. Böylece bu kulüp, kendini döndüren bir kulüp olacak, gün geldiğinde de 'para kimde ise güç ondadır' düsturu ile ayağımız yere sağlam basacak, masaya da güçlü oturacağız. Hakemlerle, siyasilerle, 'bize lobi lazımlar' la 'üzerimize oynana oyunlar' la uğraşırsak, çok vakit kaybederiz, belki de kulübü kaybederiz. Saygılar.

Ben de gayet tabi ligden çıkış yolunun tecrübeli oyuncuların da bulunduğu kaliteli bir kadro ile olabileceğine inanıyorum. Zaten ilk sezonda ligden çıkmaktan bahsetmiyorum. Bu ligin değerini bilerek bu ligde kalabilecek bir 'oyunla' yıllar içinde gelişecek oyun ve oyuncularla hedefe koşabileceğimize inandığımı söylüyorum. Ayrıca bu süreçte yetişen kaliteli futbolcular elbette bizim için önemli paralara satılabilirler. Böylece en azından ligde eksi puanlardan bir nebze kurtulabiliriz.

Farzedelim ki bir yerden para bulduk, Ankaradan dayı bulduk vs. çıktık lige. Eskişehirspor kurtulmuş mu oluyor? Yoksa sorunlar ertelenmiş mi oluyor? Bir üst lig demek, yine transfer demek. Onu ne ile yapacağız. Yine her yerden para dileneceğiz. Bir de çıkamama ihtimalimiz var. Çıkamazsak zaten ondan sonrasını düşünmek bile istemiyorum. Çözüm; Yine futbolcu yetiştirmek zorundayız. Her halükarda futbolcu yetiştirip satmak zorundayız. Dediğim gibi bu ligden çıkmak için değil, Eskişehirspor'u yaşatmak için. Sizin söylediğiniz bana göre kısa vadeli başarılar için doğru bir mantık. Benim söylediğim zaten uzun vadeli bir süreç için. Sezonun değil Eskişehirspor'un kurtuluşundan bahsedersek, istersek süper lig şampiyonluğuna oynayalım, futbolcu yetiştirmeden, oyunu geliştirmeden sadece 1-2 sene üst seviyelerde kalırız. Kabul ediyorum bu kadro ile çıkamayacak olabiliriz. Ama gayet tabi ligde kalabiliriz. Ama doğru oyunla! Ayrıca bahsettiğiniz Mehmet Özcan belki 17 yaşından beri süre almaya başlasaydı, bugün konuşulandan daha yüksek fiyatlara satılabilirdi. Bugün Metehan 16 yaşında süre aldı ve hemen talipleri oldu. Benim bahsettiğim en önemli olay ise oyunu geliştirerek oyuncuyu geliştirmek. Haklısınız bu bugünden yarına olmaz. Sabırlı olmalıyız. Çünkü deniz bitti. Ama biz eğer saha içinde kalmazsak, eğer çözümü hep başka mecralarda ararsak elimizdekini de kaybedeceğiz diye düşünüyorum.

Kesinlikle haklısınız. Dediklerinize diyecek bir şey yok, hepsine katılıyorum. Ancak dediklerinizin hepsini yapabilmek için önce saha içinde umut vaad eden işler yapmamız gerekiyor. Yani biz işleri düzeltmeye saha içinden başlamalıyız. Yoksa kimse hiç bir umut vaad etmeyen, her maçını kaybeden, sahada ezilen bir takıma para vermez. Kimse hayrına yatırım yapmaz, kimsenin bedavaya verecek parası yok. Dediğim gibi öncelikle saha içinde doğru işler yapmalıyız. Hiç bir takımın başarı hikayesi aynı değildir. Biz sürekli, bu sarmaldan kurtulmak için siyaseten güçlü şehirleri örnek aldık. Bizim yöntemimiz farklı olmalı. Eskişehirspor eski cazibesine dönecektir. Ben sadece başlangıcın saha içinden olmasından yanayım. Altınordu bizim tam olarak örneğimiz olmayabilir ancak altyapıda markalaştılar. Garantili futbolcu yetiştiriyorlar. Artık minimum bonservis bedellerini kendileri belirliyorlar. Bizim de masada güçlü oturabilmemiz için çıkardığımız kaliteli oyuncuların satılmalarını sağlamak. Başarılı olan birkaç futbolcu sattıktan sonra artık fiyatları biz belirlemeye başlarız. Cemali bir başlangıç, Metehan bir başlangıç. Biz hemen 5-6 milyon eurolara futbolcu satamayız. Yavaş yavaş olacak işler bunlar.


Şundan eminim ki; altyapıdan yetişen oyuncularla, bir şekilde küme düşmeyen, dirençli bir takım oluşturabiliriz. Fuat Çapa döneminde o kadar paun toplayacağımıza kimse inanıyor muydu? Biz lig sonuncusundan birincisine kadar önceliğimiz dirençli, az pozisyon verme üzerine kurulan bir takım oluşturmalıyız. Belki de bizim için doğru oyun Bursa maçının Erzurum maçının oyunlarıdır. Özgüven, direnç ve moral ile kazanan bir takımız. Buna göre bir saha içi sistem, saha dışı çalışmaya odaklanmalı ve alabildiğimiz kadar puan almamız gerekiyor. Sonuçlar günler geçtikçe gelecektir. Altyapı futbolcularının maç yapmaya ihtiyaçları var. Cemali de günler geçtikçe gelişti, Mehmet Özcan da öyle oldu. Kim bilir yeni çıkanların içinde böyle futbolcular olmadığını. Bilmiyorum tek kurtuluş yolumuzun bu olduğu düşünüyorum. Açıkçası başka bir çözüm için; Atıyorum Eskişehirli Maliye Bakanları, Cumhurbaşkanları bile yeterli olur mu? Çok emin değilim.

Zengin birinin kulübü satın alması ve hemen 2 lig birden yükselmek?! Bu hayalcilik değil mi? Bu bir çözüm önerisi mi? Bilemiyorum.

Ben burada 2-3 senede süper lige çıkmaktan falan bahsetmiyorum. Zaten gerçekçi bakmak için önce bunu kabullenmek gerekiyor. Kim derdi altyapı oyuncuları ile toplam puanın yarısını alarak ligde kalabileceğimizi? Deneyimli dediğimiz futbolcular da gençlerle aynı puanı topladı. Bu yapılabilir. Biz 1. ligin kıymetini bilmedik. Bari bu ligde kalmaya çalışalım önce. Hemen sonuç beklemek yanlış olur. Rakipleri küçümsemeyelim. Rakibe saygı duyalım. Kendi oyuncumuza inanalım. Bu başka bir mücadele. Egomuza yenik düşmeyelim diyorum. Sosyal medyada rakiplerin attığı laflarla mı çizeceğiz yönümüzü?O zaman Gs taraftarının sosyal medyada yazdıkları sizin için değerli de Uşakspor taraftarının yazdığı mı ağır geliyor? Sırf süper ligde olduğumuz için sineye mi çekiyorduk? Ben bu mantığı pek anlayamadım. Rakip ha Pazarspor olmuş ha süper ligden bir takım olmuş. Bize laf atan zaten olacak. Bunlar boş işler. Mücadeleyi bırakacak mıyız? Tuzla kupada kaç süper lig takımını yendi ona bakarsanız. Geçin bunları, futbol bu her takım her takımı yenebilir.

Ben altyapıdan çıkan oyuncularla bu ligde kalınabileceğine inanıyorum. Eğer futbolcu satışları da yaparsak birşeyler olabilir. Hazır yabancı sınırı da geldi. Karabük'ün deneyimli kadrosu ne yaptı? Daha niceleri böyle düştü. Elazığ vs. Biz çoktan Karabük gibi Mersin gibi olmalıydık sizin mantığınıza göre. Biz hala ayaktayız ve ne yapabileceğimiz, çözüm yollarını konuşmamız gerekiyor. Kocaeli Sakarya da hala kapanmadı. Mücadele ettiler onlar da. Ne yapalım hiç denemeyelim mi? Şu an tek çıkış yolumuz, zaten durum iyi iken de yapılması gereken şeylerdi. Zaten yapılması gerekeni yapmaya çalışalım, parasal destek gelirse ne ala. Elini kolunu bağlayıp, zaten olmaz veya dur bakalım yapsınlar bişeyler, baktık oluyo biz de destek veririz diyenlere diyecek zaten bir sözüm olmaz.

camiamızın ve tüm taraftarlarımızın bayramı kutlu olsun.