2007-2008 Sezonu Transfer Gelişmeleri

 

Başkan pazar günü maçtan sonra transfer görüşmeleri için İstanbul'a gitti diyeyim özet olarak. Önceden de yapılan görüşmeler var hatta 10 gün önce Kocaeli televizyonlarının birinde Mustafa Çulcu Fenerbahçe'den bir futbolcu ile anlaştığımızı duyurmuş bile. "Onu Eskişehirspor aldı haberiniz olsun" demiş.

 

bizim düşünüp dile getirdiğimiz eksik yerleri yönetimde,diyadin de eminim çok iyi biliyorlar ve en az bizim kadar bunları giderme yolunu düşünüyorlar..

 

bence geçen yılki ali bayraktar,ayhan yanlışlığına düşmeyeceklerdir..elbetteki laf olsun diye adam alalım demiyorum..

 

fakat gayriresmi olsada , duyumda olsada isimleri geçen futbolcular gerçekten bize faydalı olacak isimler..

 

hal böyleyken dahada burun kıvırmak gibi ne bir hakkımız var nede bir lüksümüz..yok ne diye febe bize bedelsiz adam veriyomuş?parayla verse bu kadar paraya yazık değilmi diycez..

 

sonuçta yüzbinlerle ifade edilen bir aileyiz, herkesi memnun etmek gibi bir şans ta olmadığına göre yapılacak her transfere saygı duymaktan başka bişey yapamıycaz 

 

 

Müjdat Bey peki bizim M.Akif dısında bu durumda olan yani ilk 18'e girebilecek futbolcumuz var mı???   (Yeni kaleci gelirse ve Cenk gönderilmezse Sinan olmayacak 18 kisilik kadroda,Berkay da zaten giremiyor belki kiralık yollayacaklar.) Sorun aslında bu da degil. Bi futbolcu koyarsınız 18 kisilik kadroya o kadar problem olmaz ama goruyorsunuz ki her yerde karsımıza genc futbolcu ve altyapı sorunu cıkıyor. Elimizdekilerinde kıymetini bilelim öyle değil mi? (M. Akif için geçerli değil bu sölediğim )

 

Ben her zaman şunu savunurum, futbol fazlası ile psikolojik bir oyundur. Kabiliyet, çalışma, kondüsyon bir yere kadar. Psikoloji zayıfsa başarının gelmesi imkansızdır. Psikoloji hepsinden üstündür. Bolu maçı bariz örnek. Psikolojik olarak kaybettik biz o maçı. İlk 20 dakika biz bunları rahat yeneriz dedik, takım psikolojik olarak rahatladı, rehavete girdi, sonra bazı olaylardan dolayı rakip hırslandı, bizim takım rehavet içinde olduğu için sonradan toparlayamadı, rakibe karşılık veremedi. Takım toparlayamayınca bu sefer panik ve stres başladı, eller ayaklar birbirine dolandı. Oysa 90 dakika aynı ciddiyetle oynayabilseydik çok rahat maçı alır gelirdik. O psikolojik değişimlerle mümkün değildi tabi 90 dakika aynı futbolu oynamak. Neticesinde de mağlup olduk döndük. Son dakikalarda yediğimiz gollerle yenilmemiz ya da berabere kalmamız da psikolojik bana göre. Ummadığımız futbolcularımız ummadığımız hatalar yapıyor panikten. Rahat olsalar asla o hataları yapmazlar.

 

Bu iş üzerinde yönetimin ciddi ciddi düşünüp uzmanlık gerektiren bir iş olduğu için profesyonellerden yardım alması kulübe çok şey kazandırır.