Bir Eskisehir Yazisi

Örgütlü cehaleti bu çocuklar yenecek
*
Hafta sonu Avrupa’daydım.
*
Bizim asrın lideri altın varaklı tahtında otururken, nehirde tekne turu yapıyordum. Güzergah boyunca, çimlere yayılmış kızlı-erkekli gençler, kitap okuyor, gitar çalıyor, sıcacık gülümsemeleri her şeyi anlatıyor, mutlular… Ayaklarını suya sarkıtmışlar, önlerinden gondollar geçiyor. Senfoni orkestrası konserine gittim, yer bulabilmek için torpil yaptırdım, çünkü bu şehirdeki opera, bale, klasik müzik, tiyatro biletleri, yok satıyor, gişeye çıktığı an tükeniyor. Balmumu Heykel Müzesi gezdim, Çağdaş Cam Sanatları Müzesi, Canlı Tarih Müzesi, Kent Belleği Müzesi gezdim, ayaklarım yoruldu, ruhum dinlendi. Trafiğe kapalı, kaldırımsız sokaklarında yürüyorum, başımı nereye çevirsem, heykel… Etraf yemyeşil, elinde fotoğraf makinesiyle dolaş, ağaçsız tek kare çekemezsin. Milyon metrekareye ulaşmış büyüklükte parklar var. Masal şatosuna girdim, çocukluğuma gittim, Planetaryum’a girdim, uzay aracıyla samanyolunda seyahat ettim. Buradaki mimari restorasyonlara, estetik dönüşümlere bakınca, üzülerek görüyorsun ki, bizim şehirlerde yapılan kentsel dönüşüm, vazoya çiçek yerine takunya koymak gibi bi şey… Hemşehrileri uygar. Yere tükürmüyorlar. Öküz gibi omzuna çarpmıyorlar. Bana göre gelişmişliğin en önemli kriteridir, geceyarısı saat 2’de kadınlar tek başına dolaşabiliyor. İrlanda barında Türk şarabı içtim, Covent Garden’da su muhallebisi yedim.
*
Pasaportsuz gidilebiliyor.
*
Çünkü, insan’a insan olduğunu hatırlatan şehir, Eskişehir’deydim.
*
Mustafa Kemal aydınlanmasının, Nutuk’un vücut bulmuş hali, Profesör Yılmaz Büyükerşen mucizesi.
*
Aslına bakarsanız “nefes almak için” senede iki üç kere geliyorum, bu defa 20 kişilik arkadaş grubumla geldim. Biz oradayken, İstanbul, Ankara, İzmir, Adana, Tekirdağ’dan gelen gruplarla karşılaştık. Yerli turist yağıyor. Denizi yok ama, plajı, adaları var bu şehrin… Yelken kursu veriliyor, kano şampiyonası düzenleniyor, belediye atölyesinde üretiliyor, nehir teknesi ihraç ediliyor. Engelli yurttaşlar, hiç kimseden yardım almadan tek başına dolaşabiliyor, sosyal hayata katılabiliyor. Kent Konseyi’nde, gönüllü demokrasinin, sivil toplumun mükemmel örnekleri sergileniyor. Siz hiç bilim kuyruğu gördünüz mü? Bu şehirde var. Planetaryum’a girmek için, bilim deney merkezi’ne girmek için, kapısında kuyruk oluyor. Balmumu Heykel Müzesi’ni, Çağdaş Cam Sanatları Müzesi’ni, Eti Arkeoloji Müzesi’ni her sene ziyaret eden insan sayısı, Eskişehir’in nüfusundan fazla… Masal Şatosu’nu sadece 18 ayda 1 milyon 250 bin kişi gezdi. Efes Antik Kenti’ni senede 1.5 milyon kişinin, Kapadokya’yı 1 milyon kişinin, Ankara Anadolu Medeniyetleri Müzesi’ni sadece 250 bin kişinin gezdiğini düşünürseniz… Eskişehir mucizesi’nin nasıl bir çekim alanı yarattığını daha iyi hesap edebilirsiniz. Büyükşehir Belediyesi Senfoni Orkestrası, 62 kişilik kadrosuyla, 15 senedir, haftada iki gün konser veriyor. Bu sezon açılışı İdil Biret’le yapıldı. Merdiven boşluklarında bile yer yoktu. Suna Kan, Gülsin Onay, Fazıl Say geliyor, şefler Rengim Gökmen, Gürer Aykal geliyor, ben mesela Arda Aktar’a denk gelme şansını yakaladım, varlığından onur duyduğumuz solistler geliyor, Genco Erkal, Haldun Dormen, Rutkay Aziz, Arsen Gürzap oyun sahneliyor, yer darlığından sayamadıklarım affetsin, devlet opera ve balesi’nin en iyi performansları geliyor. Tıpkı, medeni Avrupa şehirlerinde olduğu gibi, tramvayın “opera hattı” var, toplu taşıma aracı operaya gidiyor. Şehirde yedi salon var, toplam dört bin kişilik seyirci kapasitesi var. Bir gecede üç-dört etkinlik oluyor, bir salonda opera varken, bir başka salonda tiyatro oluyor, hepsi hınca hınç dolu oluyor. Heykel çalıştayı, seramik çalıştayı, cam sempozyumu, uluslararası tiyatro festivali düzenleniyor.
*
İşim güya yazarlık ama, Anadolu bozkırında yaşanan devrimi tam olarak ifade edemediğimi, kelimelerin yeterli olmadığını hissediyorum.
*
Bu şehrin çocukları, 15 senedir Beethoven’la Bach’la Mahler’le büyüyor, opera seyrediyor, bale seyrediyor. Bu şehrin çocukları, henüz sekiz yaşındayken, Fazıl Say dinliyor, Genco Erkal’la tanışıyor. Resim, heykel, bu şehrin çocuklarının doğal hayatının parçası… Tarih şuuruyla büyüyorlar. Ağaçla büyüyorlar. Hayvan sevgisiyle büyüyorlar. Akıl’la bilim’le kültür’le sanat’la, zihinlerine duvar örmeden, çocukluklarını-gençliklerini yaşayarak, özgürce büyüyorlar.
*
Bu şehrin çocukları… Atatürk aydınlanmasının ne anlama geldiğini, uygulamalı olarak, yaşayarak görüyor. Profesör Yılmaz Büyükerşen gibi vizyoner-yurtsever yönetirse, toplumun nereden nereye sıçrayabileceğini, yaşayarak görüyor. Aynı zamanda… Örgütlü cehalet yönetirse, toplumun başına neler gelebildiğini de, yaşayarak görüyor!
*
Mesleki kariyerimi ortaya koyarak, iddia ediyorum.
*
Eskişehir’de bugüne değil…
Yarına şahit oluyoruz.
*
En geç önümüzdeki 10-15 sene içinde, Türkiye’nin geleceğine damga vuracak insanlar, bu donanımlı çocukların arasından, Eskişehir’den çıkacak. Yazın bi kenara… Sanat’ta bilim’de sanayi’de siyaset’te, hayatımıza yön verecek insanlar, bu çocukların arasından yetişecek.
*
Kaynak: http://www.sozcu.com.tr/2015/yazarlar/yilmaz-ozdil/orgutlu-cehaleti-bu-cocuklar-yenecek-963741/

Çocukluğum okuduğum okullar olsun yaşadığım mahalleler olsun, hep çetelerle başım belaya gidi, yok "mastika çetesi", yok "devrim çetesi", yok "erenköy çetesi" hakikaten Eskişehir 99 dan evvel hatta Yılmaz Hocanın sistemi oturtmaya başladığı sene olan 2004-2005 yıllarına kadar Eskişehir çeteler şehri idi.Çünkü doğru dürüst sosyal aktivite yoktu bu yüzden bu tarz çeteler ortama hakimdi. Okul önlerinde kavgalar, gece mahalle baskınları bitmek bilmezdi, bir gidersek Kılıçoğlu veya Arı Sinemalarına 40 senede bir film gelirdi, orada da o kapıştığın çocuklardan birisine rastlardın yine sürtüşme olurdu, hop çıkışta yine kavga var, bu çeteler sadece sataşma, kavga, olay çıkarmazlardı, uyuşturucu olayı da bu çetelerdeydi, haraç kesme de, kızlara taciz olayı da vs...

Bugün o çeteler o olaylar hemen hemen kalmamış (ufak tefek istisnalar vardır), çünkü günümüz çocukları Yılmaz ÖZDİL'in yazdığı gibi boş zamanlarını sanatla, bilimle, kültürle geçirmekteler, böyle ortamda da ne çetelere yer kalır ne de kötü olaylara, Yılmaz Hoca, bazılarının tabiri ile sadece heykel dikmekle veya operada 2 keman çaldırmıyor, şehrin ortamını da düzeltti ve düzeltmeye devam ediyor...

istiklal mahallesinde yaşananlar internetde yazıyor devlet kurumlarının (oedaş superonline türk telekom gibi )ne kadar başına buyruk hareket ettikleri belgeleri ile açıklandı.gelelim güvenlik konusuna senin büyüdüğün dönemde eskişehir in nüfusu 500.000 civarı idi yaşını yazmadığın için ortalama bir tahminde bulunuyorum şu anda nüfus 750.000 civarında bu kadar nüfusta ki suç oranı nüfusa göre düşük.

Arkadaslar, kazilan cukurlari doldurmak, toz-toprak yollari adam etmek, mahallelerde guvenligi artirmak -istikrarli bir calisma ile- bir sene, bilemediniz iki sene alir.
Ama insana ve dogaya saygisi olan, sporu ve sanati seven, okumaya ve egitime onem veren bir nufusa sahip olmak birkac nesil alir. Ulkenin neredeyse tamami boyle donanimli bir nufusa sahip olma ozlemi cekerken Eskisehir bunu basarmis, daha ne istiyoruz?

Eskisehir Belediyesi'nin 26 milyon Euro tutarindaki 14 adet tramvay ihalesini Skoda kazanmis. Herbiri yaklasik 30 metre uzunlugunda ve 276 yolcu kapasitesine sahip olan tramvay vagonlarinda 4 tane ikili, 2 tane tekli kapi olacakmis ve yolcular vagona adim attiklarinda baska bir basamak cikmak zorunda kalmayacaklarmis. Vagonlar onumuzdeki 19 ay icerisinde teslim edilecekmis:
http://www.raillynews.com/2016/turkish-city-eskisehir-receive-14-low-floor-battery-powered-trams/
Haberde ayrica Skoda'nin yakin gecmiste Konya Belediyesi'ne 72 arac teslim ettigini yaziyor.