Türkçemize Sahip Çıkalım

Türkçenin Türkiye lehçesi,
Türkiye'de yaklaşık 72.000.000 kişi tarafından,
Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nde 250.000 kişi tarafından konuşulmaktadır.

Türkçenin artık ayrı birer dil olarak kabul edilen ve Türk Dilleri Ailesinin alt kolunu oluşturan tarihi lehçeleri de bulunmaktadır. Bunlar Türkiye Türkçesi de dahil aşağıdaki bölgelerde şu yoğunlukla konuşulmaktadır:İran'da yaklaşık 30.000.000 İran Azerisi tarafından,
Özbekistan'da 23.600.000 kişi tarafından,
Rusya Federasyonu içinde Türk muhtar cumhuriyetleri de bulunmaktadır. Başlıcalarını, Tataristan, Başkortostan, Çuvaşistan, Yakut-Saha Muhtar Cumhuriyetleri, Dolgan-Mens Muhtar Bölgesi, Kabardin-Balkar, Tuva, Kırım-Tatar Muhtar Cumhuriyetleri, Hakasya, Gorno-Altay Muhtar Bölgesi, Dağıstan Muhtar Cumhuriyeti, Karaçay-Çerkes Muhtar Bölgesi buralarda toplam 18.000.000 yakın kişi tarafından,
Doğu Türkistan'da (Çin) yaklaşık 17.500.000 kişi tarafından,
Kazakistan'da 15.900.000 kişi tarafından,
Azerbaycan'da 7.600.000 kişi tarafından, Kırgızistan'da 5.000.000 kişi tarafından,
Türkmenistan'da 6.000.000 kişi tarafından,
Tacikistan'da 2.800.000 kişi tarafından,
Afganistan'da 5.000.000 kişi tarafından,
Irak'ta 3.000.000 kişi tarafından,
Almanya'da 2.670.000 kişi tarafından, Suriye'de yaklaşık 1.500.000 kişi tarafından,
Bulgaristan'da 850.000 kişi tarafından,
Gürcistan'da 400.000 kişi tarafından,
Sırbistan ve Kosova'da en az 350.000 kişi tarafından,
Kırım'da 300.000 kişi tarafından, Gagavuz Yeri'nde (Moldova) 200.000 kişi tarafından,
Avusturya'da 200.000 kişi tarafından,
Hollanda'da 354.000 kişi tarafından,
Avustralya'da 150.000 kişi tarafından,
Fransa'da 176.000 kişi tarafından,
Yunanistan'da 135.380 kişi tarafından,
İngiltere'de 120.000 kişi tarafindan
Makedonya'da 97.500 kişi tarafından,
Belçika'da 112.400 kişi tarafından,
İsrail'de 50.000 kişi tarafından,
Amerika'da 27.000 kişi tarafından,
Danimarka'da 25.000 kişi tarafından,
Romanya'da 16.000 kişi tarafından,
Kanada'da 10.000 kişi tarafından,
İsviçre'de 7.500 kişi tarafından konuşulmaktadır.

Türkçemize sahip cıKalım Kentlerimizde DuKKan ve Mağzalarda Yabanci DuKKan isimleri var ßence Devletimiz ßu işe el atmalari Lazım ßir ara ßirşeyler yapiorlardi ne oldu ßilmiom duKKanlar oteller cafeler Yabanci isimler TÜRKÇE kuLLanalm artik Türkiyemi ingilteremi ßellisiz ße kardeşm Ne Mutlu Türküm diyene

Geçtiğimiz dönemde TBMM bir Türkçe Araştırma Komisyonu oluşturmuştu ve aslında Türkçemizin yararına uygulanabilir eylem önerileri getirmişlerdi. Tabi seçim meçim kaynadı gitti.. Ama gerçekten de bu yönde adımlar atılması gerek değil 'şart'. Kendi ilimizde dolaşırken yabancı turist gibi hissetmek ve bunu da kendi milletimizin hissettirmesi... Yani bunun önüne geçmenin vakti geldi de geçiyor bile.

Hele bir de yabancı dille öğretim var ki (yabancı dil öğrenmek değil, yabancı dil ile herhangi bir dersi almak) o daha büyük bela. 1 sene hazırlık okumak, sadece tek bir yabancı dile odaklanarak diğer her şeyi ikinci plana itmek kötü sonuçlara yol açabiliyo. Hazırlıktan ziyade; Türk öğretmenin, Türk öğrencisine Türkiye'de matematiği, fiziği hatta bazen kendi tarih ve edebiyatını İngilizce vermesi açıkçası bende 51. eyalet ya da Avrupa kolonisi hissine yol açıyo; bilmem sizde de aynı mı... Düşünsenize, o kadar kafa yorduğumuz, en basitinden bi matematiği bile Türkçe anlamakta onca güçlük çekerken; bi de ingilizcesini görüyoruz. Tamam ingilizce de gerekli, ancak öğrenimizideki, hayatımızdaki yeri hiç bir zaman Türkçe'den önce olmamalı.

Semihk kardeşim, haklısın; bazı şeyleri düzeltmek istiyorsak işe öncelikle kendimizden başlamalıyız. Sana  katılıyorum.

Aslına bakarsak şehir kelimesi de Arapça'dan ancak bu kadar takılmamak gerek. Çünkü son yıllarda Batı dillerinden Türkçemize girmekte olan o kadar yabancı sözcük var ki artık kalıplaşmış sözcükler (kitap gibi) yerine onlarla uğraşmaya öncelik verilmekte. Bi "koordinasyon" yerine "eşgüdüm" karşılığı, "aktif" yerine "etkin" karşılığı varken bu karşılıkların yüzüne bakılmamakta. O yüzden eski yabancı kelimelere takılmaktan ziyade yeni yabancı sözcükleri kullanmamaya özen gösterelim. Çünkü yıllarca "sözcük mü kelime mi Türkçe?" kavgalarını yapmaktan dilimizi geliştirmekten ve genişletmekten uzak kaldık ne yazık ki..

TÜRKÇESİ VARKEN!


Türkçesi varken yabancı olan kelimenin kullanılmasına günümüzde oldukça sık rastlanıyor ve bu oldukça hızlı bir şekilde de yayılıyor. Peki, neden Türkçesi varken yabancı olan kelimeyi kullanıyoruz?

Yabancı dillere özenme; Osmanlı zamanında Farsçaya-Arapçaya, kısa bir süre önce Fransızcaya ve son 45–50 yıllık zaman diliminde ise İngilizceye kaymıştır. Bunun sebebi olarak bilim dilinin İngilizce olması gösteriliyor. Fakat olaya dikkatli baktığımız zaman bilim dilinin İngilizce olmadığı, aksine İngilizce gibi bir dilin bilim için hiç uygun olmadığını görüyoruz.


Farklı yöntemlerle kendi dilimizdeki kelimeleri unutmamız ve yerine yabancı kelimeleri kullanmamız sağlandı. Fakat artık yabancı kelime kullanmak toplum içinde bir fark olmaktan çıktı hatta artık bizler tarafından ayıplanır duruma geldi. Günümüzde “ organisation un Türkçesi ne?” dediğimiz zaman karşılık olarak organizasyon. Ya da “ ‘ambulance’ ne demek?” dediğimiz zaman ambulans cevabını alıyoruz. Dilimize yapışmış o kadar saçma sapan kelimeler var ki! Artık bunları dilimizden kazıyıp atmanın zamanı gelmiştir.


Anlaşılıyor ki şu anda Oktay SİNANOĞLU hocamızın dediği gibi büyük bir uyanış vardır. Aşağıda günlük yaşamda sık sık karşılaştığımız ve kullanılmasının artık ayıp olarak gördüğümüz sözcüklere karşılık küçük bir sözlük hazırladım. Umarım dilimize yapışan saçma kelimelerin, dilimizden kazınmasında faydası olur.

Hatta "tutulu satış"ı da kısalttılar; en son "tutsat" oldu. Ama bunun halk dilinde de yaygınlaşması yani Türkiye'de kullanılır olması için medyamızın, siyasetçilerimizi kısaca topluma hitap eden herkesin bu karşılığı kullanması gerekir ama nerdeee....  Sağolsun bir tek TRT'de duyabildim bunu. Malum RTÜK gibi bir de kukla kuruluşumuz var. TVlerde İnek Şaban'ın masumane "EŞŞOĞLEŞŞEK" lafını sansürlerler ama parayı görünce de millete "MOR-GIÇ" denilmesine de hiç aldırış etmezler. İşte terbiyemiz, Türkçemiz böylelerine kalmış ya ona üzülürüm ben..