ZTK Yarı Final Bursaspor: 3 - Eskişehirspor: 0

" width="28" height="30">İkinci ekspresin saat 12.10 gibi Akhisar'dan geçtikleri sırada çektiğim fotoğraftır. Aynı anda "herzaman heryerde en büyük eses" tezahuratı da yapılmaktaydı.

Bu maçın hesabı sorulmalı 

Alıntı yapılan Nusret Ben de trenle gittim , trenle döndüm. Stada 1.5 saat erkenden girip 90. dakikada çıktım. Bütün gördüklerimi olduğu gibi aktaracağım , eve henüz girme şansım oldu. Bir duşa girdim çıktım , biraz kestireyim , anlatacak çok şeyim var herkes gibi benim de. Ama önce bi uyku... Edebiyle gidip , edebiyle takımı destekleyenlere ; soygunculuktan , kavga çıkarmaktan , küfürler savurmaktan imtina eden , kırmızı giyen tüm gerçek Eskişehirspor taraftarlarına teşekkür ederim. Yol boyunca çok güzel insanlarla , çok deneyimli abilerimle tanışma fırsatım oldu. Aklıma gelen her şeyi tek tek yazacağım. Şimdilik sadece herkese geçmiş olsun diyeyim.

Böyle bir şey söylemiştim iki gün evvel. Uyudum , uyandım , yazmaya başladım fakat nafile... Sürekli bi şeyler eksik kalıyor , sürekli silip duruyorum. Şimdi tekrar oturdum bilgisayar başına , biraz vaktim var , uzun uzun anlatayım gayrı.

Ben İzmir'e gidiş için "İzmir Mavi Treni"ni tercih edenlerdenim. Bedava otobüslerin , trenlerin aşağı yukarı neye benzediğini bildiğim için , parasını verip de rahat rahat gideyim dedim. Başka zaman olsa yine o bedava yolculuk da çekilirdi de , hastalığım ve halsizliğim dolayısıyla el mecbur verdim parasını bindim trene. Bir arkadaşım da Ankara'dan binmişti , Eskişehir'de de ben bindim , yola çıktık.

Benim trenim salı gecesi saat 23.45 gibi hareket etti Eskişehir'den. O vakte kadar garda epey bi taraftar toplanmıştı. Aklımdayken söyleyeyim , elinde sprey boyalarla Eskişehir Tren Garı'nda gördükleri her köşe başına "Nefer" yazan vandal insanlara içten bir selam olsun. Ulen , güzelim garı neden boyarsın ? Hadi yazacaksın ille bi şeyler , bari "Eses" yaz. Böyle koyunların çobansız gezmesi büyük sıkıntı yaratıyor. Zaten İzmir'de de benzer durumlarla sık sık karşılaştıktan sonra , artık yadırgamamaya başladım.

Yol 12 saat falan sürdü. 10 saatine yakınını uyuyarak geçirdik , İzmir'e indiğimizde gayet dinçtik. Hastalığım da hafiflemişti , keyifler gıcır , maç heyecanı dorukta , attık kendimizi Alsancak'a. Alsancak'ı gezdik önce bir enine boyuna , ortalıkta pek Esesli yoktu. Bursalı da yoktu aslında. Maç havasına girmemişti daha sokaklar. Biz de oturduk bir kafeye , birer bira aldık , hava da sıcaktı malum , keyifle yudumladık buz gibi biralarımızı. Maç saati yaklaştıkça Alsancak , Eskişehirspor formalı insanlarla doldu. Gruplar halinde gezen 15-20 yaş arası gençler haricinde herkes edebiyle geziyor , fotoğraf çektiriyordu vs. Tabi maç olduğundan haberi olmayan İzmir'in güzel kızları bizim çobansız koyunların sağlam tacizlerine uğradı , o meseleye hiç değinmek istemiyorum. Taraftarım adına ben utandım diyeyim , siz anlayın.

Saat 17.30 gibi stada girdik. Baktık güneş iyi kavuruyor , tribünün altında bekledik bir süre , sonra maç saatine yakın çıktık tribüne. Tribün konusunda söylenecek pek bir şey yok aslında. Orada olan herkes gördü. Maç başından sonuna kadar yaptığımız 3 tane güzel iş vardı tribünde ;

-Koreografi (Hazırlayanların emeklerine sağlık.)
-Şinanari
-Meşalelerin yakılması (Ne yazık ki bazı hödük oğlu hödükler yaktıkları meşaleleri sahaya yağdırarak yine aşağıdaki insanları tehlikeli bi duruma soktular. Yine de manzara görmeye değerdi. Bir de videosunu çektim arkadaşın telefonundan , elime geçtiğinde paylaşırım)

Bunun dışında ne yazık ki Bursaspor tribünleri bizden çok çok daha iyiydi. Bizim şinanari yaptığımı bölüm harici maç boyunca hiç sustuklarını hatırlamıyorum. İyi dalga geçtiler bizimle. Söyledikleri her şey hala aklımda. Adamlar bizimle dalga geçiyor , biz de adamlara küfür ediyoruz... Acizlikten herhal. Bu esnada bizim reis ve reislerinden çok reisçi olan gençlerimiz neyle meşguldü , merak ediyorum doğrusu. Bir doğru düzgün tezahürat dahi yapamadık. İstanbul takımlarının tezahüratlarını devşirip devşirip söylemekten sıkılmadınız , usanmadınız be abi. Ne diyeyim , bildiğiniz gibi yapın.

Allahtan Bando'muz ve Koreografici renktaşlarımız var da , halen orijinal bir taraftar profilimiz var diye kıvanç duyabiliyoruz...

Devre arasında su almaya gittim tribünün altına , gitmez olaydım. Yahu stadda su satan kızın buz dolabını yağmalıyor 15-20 yaş arası 6-7 çocuk. Kız da garibim ne yapsın , sesini çıkaramıyor , görmezlikten geliyor kendince. Ben de cesaret edemedim açıkcası "hop ne yapıyosun kardeşim" demeye. Başıma gelecekleri biliyorum çünkü. Verdim kıza iki lira , aldım iki bardak su gittim. Bir kez daha başkası adına utandım , elimden bi şey gelmediği için -sesimi çıkaramadığım için- biraz da kendi adıma utandım. İnsanın arada 10 kaplan gücünde olası , esip gürleyesi geliyo da işte , gerçekler malum... Nefer atkısı giyen kim varsa hep aynı vandalizm... Çobansız kalmış koyunlar... Başlarında "höt" diyen birisi olmayınca , hemen sağa sola salça oluyolar. "Yağmayı , bedavayı bitirdik" yalanını daha fazla duymayız herhalde/umarım bu deplasmandan sonra. Herkes olan bitene bizzat şahit oldu zaten.

Maçın ikinci yarısı da ilk yarıdan farksızdı , izledik , 90. dakika olunca çıkan insanların peşine takıldık çıktık biz de.

Sağlık durumum nispeten daha iyiydi , fazla da seçeneğimiz yoktu , biz de el mecbur gittik Halkapınar istasyonuna , aldık ikişer bira , başladık tren beklemeye. Halkapınar'da gördüklerimiz de pek iç açıcı değildi...

Bizim bulunduğumuz peronun karşısındaki peronda bekleyen Bursaspor formalı bir çocuk vardı. İçerde dışarda herkese giden malum taraftarımız bu bir başına uslu uslu tren bekleyen çocuğa bir taktı kafayı ki ne takış... Küfürler , 'öldürürüm seni' tehditleri gırla... Linç ediceklerdi çocuğu az daha. Güvenlik görevlileri sağolsun , müsaade etmediler , tren geldi de çocuk gitti kurtardı kendini. Dedim ya , malum atkıyı giyen alikıran başkesen oluyor.

Biraz daha zaman geçti , saat 23.00 olduğunda ilk tren geldi Halkapınar'a. Ön taraflar daha tenha olduğu için yürüdük oraya doğru , baştaki vagonlardan birine binelim dedik , o da nesi , kardeşim yaşında 3-5 çocuk(çakal) vagonların kapısına geçmiş "Nefer'den olmayan binemez , bunlar Nefer vagonları , ilk iki vagon Nefer vagonu vs..." diyerek almadılar bizi vagona. Ben artık sindirmeye başladım böyle şeyleri de , arkadaş "biz de Eskişehirspor taraftarı değil miyiz kardeşim , ne farkeder hangi vagona bindiğimiz" falan dedi , ama dinletemedi. Elden de pek bir şey gelmiyor açıkcası , karşı taraf laf anlayacak gibi değil ki... Postayı yedik , döndük geri. Sanarsınız kendi paralarıyla tren tutmuşlar , vagonları kapatmışlar , en doğal hakları o vagonlara sadece Neferlileri almak. Eskişehirspor'un Neferleriymiş , peh... O esnada kalan vagonlar da doldu zaten , biz de başladık ikinci treni beklemeye.

Neyse , geldi ikinci tren saat 00.00 gibi , bu sefer fazla yoğun da değildi zaten rahatça bindik gittik. Yolculuk genel anlamda çok sorunlu değildi , ilk trenle birlikte İzmir'den ayrılan çakallar sağolsun geriye nispeten daha kaliteli insanlar kalınca standartlar biraz daha yükseldi. Yine de ikinci trende benim gördüğüm maddi hasar oldukça fazlaydı. Bir ara bizim vagona 3-5 kendini bilmez - hatta muhtemelen hiç bir şey bilmez - yangın söndürücü sıktı , vagonun tamamı sis ve duman altında kaldı. Biraz kalabalık olsaydı o vagon , izdiham olabilirdi. Neyse ki tenhaydı da hızlıca boşaldı ve vagon aralarında tren kapılarını açarak hava almayı becerdik.

Yemin ediyorum teröristler dahi bu vandalistlerden daha hayırlıdır. En azından terörist ne yapıyorsa , idealleri uğruna yapıyor. Bu adamların zarar verirken hiç bir amaçları yok ya. Sadece zarar veriyorlar. Yangın söndürücüyü sıkınca ne oldu abi ? Bizi boğuyodun az kaldı , eline ne geçti ? Ne diyeyim , Allah akıl fikir versin.

Netice itibarı ile Eskişehir'e hayal kırıklığıyla , elde var sıfır ile döndük.

Bu benim ilk deplasmanım değildi , ama tribündeki bu pislikler temizlenene kadar son deplasmanım olacak. Eskişehirspor da ben deplasmana gitmiyorum diye hayata küsmez herhalde... Ben açıkcası bu görüntülere tahammül edemiyorum , önüne geçebilmek için de ne yapmak lazım , hiç bilmiyorum. ETB yapacak bir şeyler diyorduk , o iş de yaş oldu. Anca izliyoruz artık...

Bütün bu olumsuzlukların arasında güzel şeyler de olmadı değil. İzmir sokaklarında Eskişehirspor'u olumlu anlamda temsil eden tüm taraftarıma teşekkürü borç bilirim. Gerçekten edebiyle gelmiş , edebiyle deplasmanın tadını çıkarmış , edebiyle geri dönmüş insanların büyüklüğü , kıymeti daha bir anlam kazanıyor böyle zamanlarda.

Bir de Halkapınar'da ikinci treni beklerken , bir grup taraftarımız karşı peronda bir takkeli , sakallı hacı dede bulmuşlar , ona tezahürat ediyorlardı. Biz de gittik katıldık hemen. Çok da güldük. "Dede ortaya , üçlü çektir tayfaya ; hastasıyız Dede" gibi tezahüratlarla inlettik istasyonu. Anladığım kadarıyla dedenin de hoşuna gitti , epey güldü çünkü o da. Üçlü çektirmeyi beceremedi tabi , ama el salladı , selamladı bizi. O kısım iyiydi epey.

Her anlamda talihsiz geçen günün tatsızlıklarını biraz da olsa süpürdü o an.

Bunlar dışında söyleyecek bir şeyim yok. Aklıma gelenler bunlar. Umarım taraftardaki bu bilinçsizlik durumu sonsuza kadar sürmez. Tüm taraftarlarıma cümleten geçmiş olsun , artık bu sene lig böyle biter gibi. Avrupa'ya gidebileceğimizi sanmıyorum , gidersek de pek hevesim kalmadı açıkcası.

Herkese iyi akşamlar...

Furkan Kardeşim,
Yukarıdaki yazını okurken hüzün doldu içime.Gerçekleri o kadar içten anlatmışsın ki taraftarımız içinde kendini taraftar sanan zavallıları bir tablo gibi göz önüne sermişsin.
Şanlı Eskişehirspor taraftarının yüz karası olan bu insan bozuntuları temizlenmedikçe -ki temizleneceğine de inanmıyorum - her deplasmanda bu olumsuzlukları yaşayacağız ve başka şehirlerdeki kişilerin gözünde de iğrenç taraftar modeli olarak nefretlerini kazanacağız.
Sevgiyle kal...

malesef maç sonunda yine koltuk kıranlar vardı bandoeses üyeleri yukarıdan bağırdılar yapmayın diye bizde yandan ayıp yakışmıyor diye bağırdık dinleyen kim üstüne birde küfür yedik hepimiz bekliyoruz bakalım fatura kaç para gelicek