Kızılcıklı

kızılcıklının bu duruma gelmesini herkez sapkasını önüne koyup düşünmesi lazım ben kücüklüğümden beri kızılcıklı tribübüne girip sadece takıma destek verip sesim kısılanıya kadar bagııp evime giden biriydim ama başımızda tribünden anlayan cok iyi yöneten insanlar var dı şimdikileri hic görmedigimden bişey demiyorum neden neferde kızılcıklı degil nefer doluyoda  kızılcıklı neden dolmuyor insanları tribünden sogutuluyo ben yaklışık 2004 beri kızılcıklıya girmiyorum

http://www.facebook.com/#!/event.php?eid=184825058223794

Arkadaslar   hepinizden  destek  bekliyorum
Avrupali  Eskisehirliler  Dernek  Baskani
Levent  Karaca

küskünler neden dönmüyor? mevzu dönüp dolaşıp oraya kilitleniyor hep,
evet atatürk stadının heryerinde bir dönem kızılcıklı apoletlerini taşımış,
kızılcıklı ruhunu benimsemiş arkadaşlarımız, kardeşlerimiz, abilerimiz mevcut.
ama bu zor günlerde ortada yoklar. neden yoklar?
ben söyleyeyim neden yoklar. çünkü bıktı artık bu insanlar, kabullendiler herşeyi,
teslim bayrağını çektiler.
kızılcıklı 6 yıl boyunca yavaş yavaş eridi, ruhu kayboldu.
bu 6 sene boyunca hep aynı sinema kondu gösterime. eski günlere dönüyoruz,
daha güçlü geliyoruz, sorunları çözücez, herşey güzel olacak falan.
hep bir umut beslediler, ışık beklediler.
ama değişen ne oldu? koca bir hiç. hatta bozulmanın başladığı yılları mumla arar oldu insanlar,
tribünün 2005-2006 yıllarında hafiften yozlaşmaya başladığı o dönemleri.
şuan gelinen nokta eminim herkesin yüreğinde yaradır. herkesin içi kan ağlıyordur.
ama düzeltmek için neden icraat yok? inanmıyorlar çünkü. olmayacak duaya amin denmez hesabı.
şahsen bende böyle düşünüyorum,
çünkü bu tribün treni kaçıralı çok oluyor. kızılcıklı kendi elleriyle kendini bitirmiştir,
küllerinden doğması güzel bir hayal olur bu saatten sonra.
kızılcıklının yeniden dirilmesi için herşeye sil baştan başlaması gerekiyor.
kızılcıklının revize edilen tribün anlayışının yeniden özüne döndürülmesi gerekiyor.
ve bütün bunların kızılcıklı çocuklarına rağmen yapılması gerekiyor.
buda imkansızlığı ortaya koyuyor işte.
yıllarca yıkılan bir tuğlayı yerine koymaya çalıştık,
yeni nesilimiz koca duvarları yıktı. kendi yapılarını inşa ettiler.
ve yıkılması çok ama çok zor ne yazık ki.
kızılcıklıdan geriye kalan sadece ismiydi şu son 2 sezonda.
bu sezon o isimde karalandı. onuda bitirmeyi başardılar sonunda.
kusura bakma serkan kardeşim,
bu saatten sonra ben dönsem o gelse bu gitseyle olacak iş değil bu.
seni takdir ediyorum yıllardır kızılcıklı adına hep birşeyler yapmaya çalıştın.
fakat seninde şapkanı önüne koyup düşünmen gerek,
benimde, bu tribüne emek veren herkesin de.
bu tribünü yıkanların içinde sende vardın,
o yüzden suçlusun, biz çabuk pes ettik bizde suçluyuz.
diğerleri bu durumu görmezden geldi onlarda suçlu.
yani demek istediğim el birliğiyle kızılcıklıyı yok ettik.
bu saatten sonrada kusura bakılmasın diriltemeyiz.
ha şu da var tribün gene kalabalıklaşabilir, sesi gür çıkabilir,
bunlara birşey demem. benim kastettiğim kızılcıklı bir tribün grubu değil çünkü.
çok başka birşey, sayfalar dolusu anlatsam genede bitiremem.
2000li yılların başındaki resimlerle 2006 sonrasını karşılaştırın,
belki anlayabilirsiniz.
siz hep 2006 yıllarındaki yorgun savaşçıyı arıyorsunuz,
ben 98-2004 arasındaki isyankarı.. ve  stadın etrafına dağılmış bir çok kızılcıklı çocuğuda öyle..
kızılcıklı yazının altına koyduğun o dijital pankartlı, plastik koltuklu tribün değil.
boyaları dökülmüş, renkleri solmuş ama göreni ürküten pankartların olduğu,
demir çerçeveli tahta koltukların olduğu tribün.
neyse fazla konuştuk gene, kusurumuza bakılmasın.
..

Cümleten Selamün Aleyküm;

   Belki benim bir gurubu temsil etmemden dolayı yanlış olacak ama gerçekler artık konusulmaya başlandı kızılcıklı da gerçi artık çok geç bi gerçektir
NEDEN mi ?
bizler daha 17-18 li yaşlardayken KIZILCIKLI tribünün neferleriydik. 30 kişi gibi güzel bi tayfamız vardı münferit olarak değil BİZİM TAYFA denirdi ama tribün içinde hiç terbiyesizlik olmazdı ve kimse kendini ön plana atmazdı herkes farklı mahallelerde belkide yerlerde yaşayan insanlardı kimsenin kimseye üstünlük mücadelesi yoktu tek mücadele vardı ARMA...

Fakat yıllar geçtikçe tribünün vitrini değişmeye başlamıştı özellikle mustafa abinin artık tribün liderliği misyonunu bıraktığı zaman tabi ki sadece o değil KIZILCIKLI tribününü kuran o jenerasyon bu şehrin çocukları yaşları geldi işleri geldi çekildiler yapacak birşey yoktu hayat ötesi yok ve biz üzülüyorduk bi yandanda tribüne ait olduğumuzu hissediyorduk direk taraftık ötesi berisi yoktu ait olduğumuz bi dava vardı KIZILCIKLI...
işte dediğim abiler arkadaşlar güzel insanlar tribünlerden yaprak gibi döküldü bir yana savurdu hayat herkesi sonucunda hala ARMAmızın peşindeydik tribünde KIZILCIKLI'da...

Ama artık eski tadı vermiyordu deplasmanı bırak içerdeki maçlar bile saçları joleli elleri cepte 18ini bile aşmamış kimisi zengin kimisi de onlara yapışmış amiplerle dolmaya başladı tribün bize ihtiyaç yok gibiydi KIZILCIKLI'nın öz çocuklarına üvey evlat muamelesi yapılmaya başlanmıştı. Pırıl pırıl beyinleri Yağmalarla, kullanılmaması gereken yiyecek içeceklerle kirleten, yanındaki adamın bile telefonunu çalacak kadar alçalmaya giden olaylar başlamıştı çirkinleşmişti tribün insanlar üşüyordu biz rahatsızdık herkes gibi...

Kimlerdi değildi demenin anlamı yok özellikle gerçekten KIZILCIKLInın içindeki kişilerin bildiği ama ses çıkarmadığı kurduğumuz tribün yaşasın da kimle yaşarsa yaşasın gibi veya insanları da bıktıran bir nesile müdahale edildi biz ettik çünkü o tribünün sahipleriydi o müdahaleyi edenler bu sefer duygusal davranıldı bitmez bitemez denildi o bizim çocugumuz denildi yıllarca tribünün haline üzülen abilerimiz tekrardan tribünü sahiplendi düzelcek denildi ama olmadı olamazdı da zaten sizi örnek alanlar zaten almış yürümüştü ama görmediniz belki de görmezlikten geldiniz.

KIZILCIKLI nasıl ki gurur duyduğumuz AYDER tribününden kopup yıllarca Bu şehirin tribünü olarak anıldıysa şimdi Bu bayrağı; NEFER olarak bizler farketmeseniz de devraldık, iyi niyetle güzel işler yapmaya çalışıyoruz gurur veya duygusallık yapmaya gerek yok eğer gerçek armasının peşinde AYDER ruhuyla, KIZILCIKLI'da ki aile havasında geçen abi kardeş ilişkileri birbirine saygı duyan çocukları arıyosanız stadda eski EFSANE tribünlerimizden AYDER'in olduğu yere bakmanız yeter...

Gerçek KIZILCIKLI çocukları bizlerdik caddede oturmazdık belki ama herkes şehrin farklı yerlerindendi tribünde ki güzel abilerimizi örnek alıyor öyle yaşıyorduk tribünü çünkü biz bu şehiri eti parkta beste yaparak deplasman da harama el uzatmadan yaşıyorduk...

neyse eğer KIZILCIKLI'nın şu durumu birilerini üzüyorsa en fazla NEFER'i kuran o BİZİM TAYFA'yı üzüyordur. bizler tribünü kurarken de aynıydık hala da aynıyız hatta daha da iyiyiz (şehirdeki gurupları baz alarak söylüyorum)ve daha iyi olmak içinde; işte o duygusal davranan ama artık davranmaması gereken abilerin kardeşlerin beraberliğine de ihtiyacımız var çünkü gerçekten hakediyoruz.

Son olarak; Benim şahsi görüşüm ve tavsiyem; KIZILCIKLI tribünü de AYDER tribünümüz gibi kötü anılmadan kendi misyonunu tamamlamış ve AYDER'den aldığı bayrağı NEFER'e teslim ederek KIZILCIKLI tribününü feshetmelerini ve EFSANE olarak anılmalarını tavsiye eder herkese saygılarımı sunarım...

RUH AYNI RUH... SADECE İSİM FARKLI " ADI KISA ANLAMI UZUN KELİME NEFER"

Hepimiz Kızılcıklı'da öğrendik Eskişehirspor'u..
Bir söz vardır ya biz bu şehri trbünden sevdik diye..
Harbiden de öyle biz bu takımı Kızılcıklı ile sevdik..
Ama küçükde olsak bazı şeylerin farkındaydık bize ne kadar kötüde anlatılsa,ne kadar düşmanlarmış gibi benimsetilmeye çalışılsa da biz bu şehre aşık olmayı Nefer'de öğrendik..
Ve 5 seneden beri içinde bulunduğum Nefer'de çok şeyler yaşadım..Yeri geldi atkımı saklamak zorunda kaldım yeri geldi başımı öne eğdim..
Ama biliyordum ki doğru yoldaydım,abi dediklerim abiydi,kardeş dediklerim kardeş..

Uzatmanın anlamı yok..Kızılcıklı bitkisel hayata girmiş bir insandan farksız çekin bu fişi ve daha fazla acı cektirmeyin..
Murat Abimin dediği gibi "Ruh aynı ruh"..
Farklı olan sadece isim değil,abilik kardeşlik,sevgi saygı..
ADI KISA ANLAMI UZUN KELİME..