Özhan Canaydın vefat etti.

Allah rahmet eylesin.
Ayri bir durusu vardi her zaman.
Basta GS camiasinin ve Turkiye futbol camiasinin basi sag olsun.

Allah Rahmet eylesin taksiratını affetsin. inançlı bi adamdı .

Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet olsun

Bir zamanlar o sadece GS başkanı idi. Onu sevmek aklımın ucundan bile geçmezdi. Ta ki, Zaman Gazetesi'nin yılın sporcusu ödül töreninde kendisiyle karşılaşıp uzun süre sohbet edene kadar. Eski Spor Sergi Salonu'nda yapılan törenlere Merhum Abdullah Gegiç ve Kaptanımız Prof. Dr.Fethi Heper'in de katılacakları haberini alınca BKŞ olarak bir heyet yapmış ve salona gitmiştik.

Hocamız ve Kaptanımızı aradan yıllar geçse de yalnız bırakmamanın mutluluğu ve gururu ile salonda arz-ı endam ederken birden Özhan Canaydın'ı gördüm. Boynumda ESES kaşkolumla birlikte arkadaşlarıma haber bile vermeden doğruca onun yanına gittim. O an sanki bir his onun yanına gitmemi istedi.

Aramızda 40-50 adım kala beni gördü. Daha doğrusu boynumdaki atkıyı gördü. Birden gülümsedi, sağ elini yumruk yapıp havaya kaldırarak ESES çekmeye başladı. Nasıl gururlanmış, nasıl duygulanmıştım anlatamam. Yanına vardım, elimi uzattım. Koskoca Özhan Canaydın, kibarca elimi sıkar, bir iki cümle güzel laf eder geçiştirir diye düşünürken, elimi kavradığı gibi boynuma sarıldı. "Arkadaş ben de bu Eskişehirspor taraftarına hayranım. Her yerde varsınız, aferin" sözleriyle açtı sohbeti. "O neydi öyle be arkadaş, Es Es Es ki ki ki ...., Amigo Orhan sahaya bir girdiği vakit bizim futbolcular nasıl top oynayacaklarını şaşırırlardı" anlatmaya devam etti. Çevremizde bulunanlar bir taraftan onu dinliyor bir taraftanda beni süzüyorlardı.

Bir ara Özhan Canaydın boynumdaki kaşkolu aldı. Boynuna taktı. "Başkanım kabul ederseniz size armağan etmek isterim" dedim. Bu sözlerim üzerine kaşkolu hemen boynundan çkardı. "Yok kabul edemem ESES taraftarı için bunun ne kadar kıymetli olduğunu bilirim. Bu kadar kıymetli bir hediye kabul etmek görgü kurallarına uymaz" dedi ve hem beni hem de orada bulunan herkesi şok etti. Bir insan bu kadar mı kibar ve alçak gönüllü olabilir. Karşısındaki insanın değerlerini bu kadar nasıl yüceltebilir bir insan. Bu insan Özhan Canaydın ise işte böyle yüceltiyor. Maksadı o kaşkolu almak ya da almamak değildi, benim sevdamı yüceltmekti...

Bir süre sohbet ettikten sonra kendisinden bir imza alıp ayrıldım. Yeniden arkadaşlarımın yanına geldim. Onlar benim yokluğmun farkında bile değillerdi. Bir süre sonra hocamız ve kaptanımız geldiler salona. Biz her ikisini de adta koruma altına almış yanlarından hiç ayrılmıyorduk. Özellikle kaptanımızla koyu bir sohbete dalmıştık. Tam sohbetin koyulaştığı bu sırada Özhan Canaydın'ın eli kaptanımızın kolunu tuttu. "Fethiciğim nasılsın" dedi. Yıllar önce GS'nin transfer etmek için çok uğraştığı ve başaramadığı günleri anımsayarak bir espri yapmak amacıyla "Başkanım kaptanımızı size vermeyiz" diyerek diğer kolundan da ben tutup kendime doğru çektim Fethi kaptanı. Bu esprimi ilk anlayan Özhan bey olmuştu. Hemen bir kahkaha patlattı ve "Yahu işte ben bunun için size hayranım, aradan yıllar geçti siz halen unutmadınız ve kaptanınıza sahip çıkıyorsunuz, bravo!" dedi ve kaptanın kolunu bıraktı

Özhan Bey ve Fethi kaptan bu espri üzerine uzun süre o transfer hikayesini anlattılar bize.

Bu anımı sizlerle paylaşmak istedim. Bu vesileyle merhuma yüce Rabbimden rahmet sevenlerine de başsağlığı diliyorum. Hüküm Allah'ın...

gerçek bir beyefendi iyi bir insanı kaybettik allah rahmet eylesin