06-16-26 Projesi

Alıntı yapılan yigitmetin

 ‘’Çölde yolculuk eden iki arkadaş yolculuğun bir aşamasında tartışırlar biri ötekine bir tokat atar. Tokadı yiyenin canı çok yanar ama tek kelime etmez ve kum üzerine şu sözleri yazar 

"BUGÜN EN IYI ARKADASIM BANA BIR TOKAT ATTI." 

Yıkanabilecekleri bir vahaya rastlayana dek yürümeyi sürdürürler.Tokadı yiyen yıkanırken bir batağa saplanır, boğulmak üzereyken arkadaşı tarafından kurtarılır. Boğulmak üzere olan arkadaş kurtulduktan sonra bir kaya parçası üzerine şu sözleri kazır: 

"BUGÜN EN IYI ARKADASIM BENIM HAYATIMI KURTARDI." 
Tokadı vuran ve sonra arkadaşının hayatını kurtaran kişi ona şöyle der;
 Senin canını yaktığımda bunu kum üzerine yazdın ama şimdi kayaya azıyorsun.
NEDEN? 
Öbür arkadaş ona şöyle cevap verir:"
Biri bizi incittiğinde bunu kum üzerine yazmalıyız ki bağışlama rüzgarı estiğinde onu silebilsin. Ama biri bize İYİ bir şey 
yaparsa onu kayaya kazımalı ki onu hiçbir rüzgar yok etmesin." 

Dostlukların ve arkadaşlıkların zor kazanıldığı düşmanlıkların en ufak bir kıvılcım ile büyük yangınlara ulaştığı spor camiaalarında bu tür yaklaşımlara ihtiyacımızın olduğu düşüncesindeyim.Yıllardır maçlarda estirilen sert rüzgarların maçlar bittikten sonra düşmanlığa dönüşmesi yürekleri dağlamaktadır.Maçlarda ve onun sonrasında yaşanan olaylar sporun amaçının dışında yapıldığını üzerinden belli bir zaman geçtikten sonra sağlam ve sağlıklı düşününce ile olmaması gerektiğini hepimiz altını cizerek yazıyor ve anlatıyoruz.
Ona düşman buna düşman edine edine etrafımızda dost olacak,arkadaş olacak kimseleri bulamıyacağız.
 (  NAZİLER onu almaya geldiklerinde, papaz o ünlü sözünü söylemişti: 
Önce yahudileri götürdüler, sesimi çıkarmadım, “ben yahudi değildim”
arkasından aydınları götürdüler, sesimi çıkarmadım “aydın değildim”
sonra muhalefeti götürdüler, sesimi çıkarmadım “muhalefet değildim”
peşinden çingeneleri götürdüler, sesimi çıkarmadım, “çingene de değildim”
peş peşe demokratları, sosyalistleri, liberalleri götürdüler.... sesimi çıkarmadım, “çünkü hiçbiri değildim” 
En sonunda beni götürmeye geldiklerinde etrafıma bakındım, gördüm ki;
 “ses çıkartacak kimse kalmamıştı...''  )
Saygılarımla