Çocuklar Nasıl EsEsli Yapılır/Olur...

Dün yiğenimin aşı günüydü. Gökmeydan'da ki sağlık ocağına aşı için gittik. Gidince hemen çıkmak istedim. Hepsi 2-3 yaşlarında 2 Fenerbahçe formalı, 1 Galatasaray formalı velileri ile 3 kendi evladımız vardı. Bi tanesinin babasına gittim, Eskişehirli değilsiniz heralde dedim. Eskişehirliyiz neden sordunuz dedi. Eskişehirspor varken 23 Semih forması yakışmamış dedim. Eses'i de tutuyorum merak etme dedi. Hem Fener'i hem de Eses'i tuttuğunuz kaygısı vardı, haklıymışım dedim. Bir iki laf söyledi. Diğerlerine yanaşmadım bile. Ne olacak, neler yapabiliriz bilemiyorum.

Bu kapsamlı bir halkla ilişkiler kampanyası...
   *** Her hafta belli sayıda öğrenci maça getirilerek maç seyretmeleri ve Eskişehirsporu tanımaları sağlanır.
    **** Okul toplantıları yapılır..
    *** Eskişehirsporun belgeseli okullarda gösterilir...
   *** Düzenlenecek ufak okul ve mahalle turnuvalarıyla çocukların Eskişehirsporla tanışmaları sağlanır.
    ***  Tabii ki daha önemlisi kazanılacak başarılar, yeni tarafatar demek. Bu sebeple başarının ve avrupaya giden en kısa yol olan Türkiye kupasına daha fazla önem verir.
 Sözlediğim gibi bu kapsamlı bir halkla ilişkiler kampanyası. Bu sebeple Kulüp içerisinde vakit geçirilmeden profesyonel bir ekibe ihtiyaç var. AÜ den bu konuda fazlasıyla destek alınabilir. Bu ekip sponsorlarla ilişkileri ve yeni sponsorlar bulunmasını da sağlar...

ben ilk es-es macına geldıgımden berı bırakamadım..
ozamana kadar aklımızda kucuklukten sokulan takımlar vardı..
arkadaslarımın aracılıgıyla ilk macıma geldım..onlara cok tesekkur edıyorum o gunden berı es-es liyim

Çocuklar, belli bir yaşa kadar doğum gününde aldıkları hediyelere çok önem verirler.

Aynen katılıyorum.. Ne yazık ki benimde ne abim, ne babam, ne annem, ne kuzenim bunlardan hiç biri Esesli değil. Ve bende maalesef dayımların etkisiyle 13 yaşıma kadar bejklydim. Formalarım, atkılarım herşeyim tamdı. Ama ne bi bjk macına gitmisligim, ne inönüyü görmüşlüğüm vardı. Ve televizyonlardaki sürekli sözde 3 büyükler! haberleri, gazetelerin spor sayfalarında sadece o 3 takımın haberleri, kücük çocukların bu takımları tutmalarında çok etkili oluyor, tıpkı bende olduğu gibi. Neyse ki günlerden bir gün arkadaşlar beni maça götürdü. 2. Lig B deydik o vakitler. O stattaki havayı içime çektikçe, bağırdıkça, tezahürat yaptıkça bunun bana ne kadar mutluluk verdiğini anlamıştım.Çıkar çıkmaz cebimde kalan son parayla yoldan atkı aldığımı hatırlarım ve eve gidince ilk işim bütün bejeke formalarını atkılarını çöpe atmak olmuştu. Annem falan baya bi sinirlenmişti hatta . O maçtan sonra hiçbir maçı kaçırmamaya çalıştım. Kısacası çocukları stada götürmek, o havayı solumalarını sağlamak en büyük etken bana göre...