Devrim (otomobil)

 Tarihçe

Türkiyenin kendi otomobilini üretebilecegi konusunda ilk fikri Cemal Gürsel'in konuyu dikkate almasıyla, ordunun binek otomobil ihtiyacını karşılamak amacı da güden, ilk yerli ve seri üretim hedefiyle başlanan otomobil projesi, dönemin rakamlarıyla 1.400.000 TL ödenekle 4.5 ay gibi kısa bir süre içinde tamamlanmıştır.

Otomobil dönemin Cumhurbaşkanı Cemal Gürsel'i Cumhuriyet bayramına götürerek hem tanıtımını hem ilk vazifesini gerçekleştirecek iken benzinin bitmesi nedeniyle sadece 100 metre gidebilmiştir. Cemal Gürsel tarafından "Garp kafasıyla araba yaptık, şark kafasıyla benzin koymayı unuttuk" mizahi tabirine de konu olmuştur.

İşin aslında, Eskişehir'den Ankara'ya tren ile taşınan devrim otomobillerine benzin konulmamıştır. Çünkü trende oluşabilecek bir tehlikede otomobillerin en az zararla kurtarılması düşünülmüş ve araçların ihtiyacı benzinin de Ankara'da konvoy yolunun üzerinde bulunan bir Mobil istasyonundan alınması, ve buraya kadar aracın ihtiyaç duyacağı benzinin mühendisler tarafından trene koyulması dahi mühendislerin en ince detayları dahi ne kadar düşündüğünü ve planladığını gösterir. Trenden indirilen arabalara çok daha sonradan Cumhurbaşkanı binmeden önce yapılan hazırlıklar sırasında neden benzin ikmali yapılmadığı bugün dahi bilinmez. Ancak konvoy Mobil istasyonuna uğrayıp vakit kaybetmek istemez ve böylelikle arabalar benzinsiz kalır. Bej olanda benzin vardır Cumhurbaşkanı gezisini bununla sürdürür. Anıtkabir'e ve tören alanına gider.

Teknik Ekip

Makina Yüksek Mühendisi Devlet Demiryolları Fabrikaları Genel Müdür Yardımcısı Emin Bozoğlu başkanlığında, Devlet Demiryolları Fabrikaları ve Cer Dairelerinin yönetici ve mühendislerinden oluşan bir teknik ekip ve çalışma mekanı olarak da Eskişehir Demiryol Fabrikaları'nda dökümhane olarak yapılıp kullanılmayan bir bina seçilmiştir.

    * Yüksek Mühendis Rıfat SERDAROĞLU

Tasarım ve yapım
Devrim'in özellikleri

Motor modeli eski bir 6 silindir Chevrolet motorundan değiştirilmiştir. İki silindiri kesilip dört silindire indirilmiş, daha sonrada bundan kalıp yapılarak, üretilen yerli yapım diğer arabalara monte edilmiştir.

İki farklı renk otomobil götürülmüştür. Bej renk Devrim ve Siyah (Makam Aracı modeli) Devrim. Siyah olana Cemal Gürsel bindirilmiş ve 100 metre gidebilmiştir. Geçen sürede bej renkli olanın benzin ihtiyacı karşılanıp, Cemal Gürsel siyahtan indirilerek bej renkliye bindirilmiş ve o gün belirlenen tüm güzergahları ve izleyen gunlerdeki makam otosu görevlerini başarıyla tamamlamışlardır.

Devrimin o dönemde makine mühendisliği ve yerli ağır üretim endüstrisi alanında Türkiye için gerçekten bir devrim başlangıç unsuru olabileceği düşünülüp adı bu yüzden Devrim konulmuştur. Projenin, bağımsız ulusal ordu kara tasima, hava ve zırhlı savaş araç kademeli üretim sanayilerine kıvılcım olabileceği hususunda başarılı bir yetenek ispatı aşamasından hemen sonra neden aniden rafa kaldırıldiğı halen açıklık kazanmamıştır. Eğer Devrim dört arabayla kalmasaydı, şu anda Türkiyenin dünyanın en büyük makine sanayilerinden birini kurmuş olabileceği yönünde fikirler mevcuttur. Devrim'in önemi, Türk elinden ilk üretilen araba olması ve Türk mühendisliğinin bir şeyler yapabileceğini, başarabileceğini göstermiş olmasıdır. Ayrıca benzin, yağ, hız gibi göstergelerin Türkçe ikazlarla belirtilmesi de buna eklenebilir.

Bej renkli bir kopyası Eskişehirde TÜLOMSAŞ bahçesinde özel bir müzede sergilenmekte ve hala çalışır halde tutulmaktadır.

Beş yıl sonra, 1966 da Anadol, Ford ve Koç Holding ortaklığı Otosan tarafından üretilerek pazara sürülmüştür.

Otomobil Modeli
Üretici marka:	Eskişehir Demiryolu Fabrikası (TÜLOMSAŞ)
Model Adı:	Devrim (Sağ ön koltukta Cemal Gürsel ile, Meclis'te)
Üretim yılı:	1961
Motor tipi:	10 Adet Motor : 4 adet A4L tipi 3 adet A4T tipi 3 adet B3T tipi Silindir Sayısı : 4 Dört zamanlı Silindir Çapı : 81 mm Strok : 100 mm Kompresyon : 6,8 : 1 Silindir Hacmi : 2070 cm³ Devir : 3600 d/dk
Motor gücü:	50 HP
Uzunluk:	4500 mm
Genişlik:	1800 mm
Yükseklik:	1550 mm
Boş ağırlığı:	1250 kg

Alıntı yapılan apsuva26 bencede cok fazla kızmamak lazım bir yaştan sonra normaldir 90 dakika zıplamamak.17-18 yaşımızdayken öyleydik.şimdi bu sene arkadaslarla bikaç maçtan sonra kendi aramızda espriler yapmaya başladık bizden geçmiş abi seneye kapalıdan kombine alalım falan diye.

abi daha 24 sün dur ya bu işin 30 a 35 e kadar yolu var

Konu hakkında görüşüm imzamdaki yazıda mevcut..

Şahin abi Allah Korusun o günlerden. Benim anlatmaya çalıştğım o değilki. Ben açık tribünde, Nefer-Kızılcıklı'da 4 saat öncesinden kuyruğa giriyorum. Ama bazıları var ki 4 yıl önce Bizle maça gidiyoz diye dalga geçerlerdi. Şimdi süper ligdeyiz diye kendisi maça gidiyor. O zaman onlar sinemaya giderdi. Giriyor maça yaşı felan da genç. Alıyor çekirdek çitliyor. Eskiden daha güzeldi futbol. Meşale serbest, konfeti serbest. Şimdi futbolu bacasız sanayi olarak görenler bunları yasaklıyor. Futbolu üst tabakanın sporu yapıp onları müşteri zihniyetiyle görüp kar etmek peşindeler. Eskiden kulüp başkanları para verirdi. Şimdi itibar sahibi olmak için başkan oluyorlar. Biz geçen hafta konfetiyi polisten almak için neler çektik. Adamlar emeklerimizi  ayakları ile ezdiler. Bunları sağlayanlar hep bizi oturtup bir elimizde çekirdek diğerinde viski ile maç izletmek isteyenlerin ürünü. Bir abimizi sahaya indirmek için taa nerelerden izinlar alındı. Daha 1-2 yıl öncesine kadar bu kadar sıkımıydı. Biz eğer boyun eğip istediklerini yaparsak açık tribünün 200 lira olduğu maçları da görürüz.

Çekirdekçi tanımını doğru yapabilmek lazım. Başlığı açan abimizin çekirdekçiden kastı, açık tribünde takımın başarısından, gelen rakipten ve bulunduğumuz ligden bağımsız olarak her maç bulunan kemik taraftarlar sanırım. Kafasına eserse tezahüratlara katılır, kafasına eserse en uzak deplasmanlara bile kendi imkanlarıyla gider. Hiçbir grupla bağlantıları yoktur, bunun akabinde dost&düşman takım olgusu da yoktur. ESES dışında herkes düşmandır onun için. Çoğu oturmak için minderini ve gazetesini yanında getirir. Yine birçoğu çekirdeğini Kurtuluş'tan, suyunu da evindeki damacanadan temin eder. Karnı açsa stadın yanındaki tükürük köftecisinden bişeyler yaptırır, eğer cebinde parası varsa bu yer Köfteci Ali olur. Tepkileri anlık verirler, tepkileri kontrol edilemez. Ne gruplardan çekinirler, ne de yönetimden.