2013-2014 sezonu Eskişehirspor Taraftarı

Alıntı yapılan eaytures Alıntı.. Ne zor yazarak anlatmaya çalışmak sustuklarını. İçinde büyüyüp, seni kemirmesine rağmen derdini anlatamamak. Bir takımı neden tutarsınız? Neden peşinden kilometrelerce yol kat edersiniz? Belki cebinizden, ertesi gün işinizden, okulunuzdan hatta ailenizden feragat edersiniz? Kazanmasını sevebilirsiniz takımınızın, kupalar kaldırmasını da. Avrupa'nın dev takımlarını dize getirmesi hoşunuza gider. Belki de bir futbolcuya bağlanırsınız, kahramanınız ilan etmişsinizdir, ilk formanızın sırtında onun adı ve numarası yazar. Ya da benim gibi kaybetmeyi seçmişsinizdir. Tarihin yazmadığı ancak bizim gibilerin dillerinden düşmeyen o meşhur kaybedenler. O kadar güzel kaybetmişlerdir ki, içinizden bir daha kaybetmesi gelir. Son düdük çaldığında gelen mağlubiyet sizin için bir nasırdan farksızdır artık. Peki ya o takım bir gün size kazanan olabileceğinizi söylese? Bilir misiniz o hissi? Yara kabuğunun kaşınması gibi diyeyim size. Kaşımaya başlarsınız hafiften. Sabah kalkınca, yola çıkınca, hayaller kurarken, tribüne girince, meşale kokusunu çekerken içinize, boğazınız patlayasıya bağırırken; meşin yuvarlak iki direğin arasından yavaşça süzülürken bile kaşırsınız. Çok sonra anlarsınız, kalkan kabuğun altında izi kalmıştır o yaranın. Derinizin üzerindeki o küçük iz, yola çıktığınız noktasının ta kendisidir. Ben takımıma sevdalanırken da o finale giderken de bunun farkındaydım, oraya yol alan binlerce insan gibi. Dönüşte de hiç korkmamayı, acılarımla mutlu kalabilmeyi bir kez daha öğrendim. Kırmızı-siyahlı her futbolcunun çimlerden doğrulduğu an, ben de doğruldum ayakkabı numaramı bıraktığım koltuktan. Tanımadığım insanlarla kol kola girebilmeyi, kavgada tozun dumana katılmasını, bir gıdım suyu paylaşmayı öğreten takımımın karşısında dik durabilmek için, onu tribünlere şampiyon diye çağırabilmek, bağrıma basabilmek için. Rüzgarın fırtına olup kalelerden kalelere estiği o gün ne yapacağımı bilemediğim için seviyorum galiba ben. Şampiyon olan takımı değil, tuttuğum takımı şampiyon yapacağım için. Ve hep beklenilen ama bir türlü gelmeyen o meşhur geceye geri saydığımdan herhalde. Şimdi kaybederken bile fiyakasından ödün vermeyen, bazısına artık kalp ağrısı olan, bazısına da bana olduğu gibi daha iyi yenilmeyi öğreten renkler için çalıyor cızırtılı plaktan: "Sizlerin meftunuyum, hayranıyım..."

Konya Maçının ceza ertelemesine-kaldırılmasına ve maç gelirinin SOMA ya aktarılmasına dair yönetim kurulumuzun TFF ye yaptığı başvuru olumsuz sonuçlanmıştır.Maç gününe kadar maça girmesekte SİYAH bilet basılarak taraftara satışa sunulması ve gelirinin SOMA ya aktarılması hayalimizde maç gününe çok az aman kaldığı için yetişmeyeceğinden suya düşmüştür.Eskişehirspor Taraftarları olarak SOMA da yaşanan olaylara sessiz-eli kolu bağlı bir şekilde kalamayız..O CANLAR BİZİM..Yönetim kurulumuzdan SOMA için bir yardım hesabı açmasını bekliyoruz. BÜYÜK ESKİŞEHİRSPOR TARAFTARLARI’nın bu hesaba elinden-gönlünden kopanları göndererek büyüklüğümüzü tüm Türkiye’ye bir kez daha göstereceğine inanıyoruz..
ESKİŞEHİRSPOR TARAFTARLAR BİRLİĞİ

zorla maça girsek nolur acaba

2013-2014 sezonu taraftarımız denildiğinde benim aklıma hep Konya'daki maç gelecek... kimse kusura bakmasın ama öyle çok çok iyi değildi tribünümüz. takım atak yaparken resmen kestik adamları gerek yavaş tempo tezahüratlarımızla ve de 62. dakikadaki meşale olayıyla. en uzun tezahüratımızı bütünlüğü bozmadan kaç dakika ya da kaç tekrar yapabildik?
geçelim bir diğer konuya: protokol ile beyaz branda(hani şu kale arkasında yırtmaya çalıştığımız branda evet) arasında kalan taraftarlar kimlerdi? onlar bizim tribünümüzse, biz niçin bu sezon seyirci olayları yüzünden bu kadar çok ceza aldık? yok bizim tribün değillerse, niçin bize ayrılan bölümdeydiler? yukarıda saydıklarımı geçtim, gerçekten şu son söylediğim kısım aklıma kazındı. bu maçta susanları kim affetsin?

Tff'nin açıklama yapması gerekiyor, çoğu kulüp onaylamadı