Çocuklar Nasıl EsEsli Yapılır/Olur...

[QUOTE=siyah ve kırmızı]yukarıya bir arkadaşın yazısını kopyalamıştım beceremedim kendi düşüncelerimide buraya yazıyorum. iki sene önce kocaelideki maça 10 yaşındaki oğlumu götürmüştüm bizim taraftarlar bir başka taraftara saldırdı ve arkadaşı baya iyi dövdüler. maalesef bu olay benim ve oğlumun iki sıra yanımızda olmuştu oğlum bu olaydan çok etkilendi. böyle taraftarlar olduktan sonra çocuklar biraz zor eses li olur. taraftarın birbirine saygısı yokki. en ufak bir şeyde kavga küfür, çocuklarımızı nasıl o stada götüreceğiz.     abi cok haklı önceki sayfalarda yazılan erzurum macını (coskunun 3 gol attıgı yenildigimiz) bende hatırlıyorum bende 10 11 yaslarındaymısım iste.. ben ondan önce cok macımıza gitmistim zaten bir ESES hastasıydım artık (abimler saolsun:) ama o macta cıkan olaylar benide etkilemisti abilerimiz neden böyle yapıyor diye düsünmüstüm acıkcası.. (erzurum taraftarı aramıza karısmıstı bi adamı fena halde dövmüslerdi erzurumlu oldugunu anlayınca kafası falan yarılmıstı yanımda) simdi bir hasta ESES li olarak herkese sesleniyorum aman dikkatli olalım ben cok korktugumu hatırlıyorum simdi iyi yapmıslar desem bile.. kücücük cocuga anlatamazsınız dövmekte haklı bile olsanız kimseye anlatamazsınız bir bahanesi yoktur kücücük cocugun yanında ana avrat küfretmenin.. aman dikkat edelim.. hediyelerle marsları dinlete dinlete maclara götüre götüre hadi ESES diye bagır sana cikolata vericem hadi siyah kırmızı de sana sakız alıcam gibi kücücük seylerle bile aklına sokulabilir sokulmalıdır!! sahsen ben böyle yapıyorum cok sükür 3 yegenimde de 100de 100 basarılı oldum ki 2si kız olmasına ragmen.. sezon acılısından itibaren de getiriyorum maclara artık vakti geldi 3 yasındalar:D ama dedigim gibi biri korkutup kavga edip ESESimden sogutsun onları bende onla kavga ederim canımız cıktı bu sevgiyi asılayana kadar eger biri sogutmazsa 1 2 sene bundan sonrası zaten cok kolay:D

Bende küçükken 2 takımlıydım ama her zaman ESES ilk takımdı benim için
Allaha şükürler olsun küçükken babama yalvar yakar her maça giderdik
Yağmurda o inegöl maçları bulancak,nazilli maçları o stadda bağırmak
Deplasmana gidememek ama maç günü radyo başında beklemek
Beni bizanstan kurtardı ve tamamen Eskişehirsporlu oldum
Şükürler olsunki küçükken babam işini bile yarıda bırakıp
Beni maçlara götürdü ve beni Eskişehirsporlu yaptı.

Aynen katılıyorum.. Ne yazık ki benimde ne abim, ne babam, ne annem, ne kuzenim bunlardan hiç biri Esesli değil. Ve bende maalesef dayımların etkisiyle 13 yaşıma kadar bejklydim. Formalarım, atkılarım herşeyim tamdı. Ama ne bi bjk macına gitmisligim, ne inönüyü görmüşlüğüm vardı. Ve televizyonlardaki sürekli sözde 3 büyükler! haberleri, gazetelerin spor sayfalarında sadece o 3 takımın haberleri, kücük çocukların bu takımları tutmalarında çok etkili oluyor, tıpkı bende olduğu gibi. Neyse ki günlerden bir gün arkadaşlar beni maça götürdü. 2. Lig B deydik o vakitler. O stattaki havayı içime çektikçe, bağırdıkça, tezahürat yaptıkça bunun bana ne kadar mutluluk verdiğini anlamıştım.Çıkar çıkmaz cebimde kalan son parayla yoldan atkı aldığımı hatırlarım ve eve gidince ilk işim bütün bejeke formalarını atkılarını çöpe atmak olmuştu. Annem falan baya bi sinirlenmişti hatta . O maçtan sonra hiçbir maçı kaçırmamaya çalıştım. Kısacası çocukları stada götürmek, o havayı solumalarını sağlamak en büyük etken bana göre...

Çocuklar, belli bir yaşa kadar doğum gününde aldıkları hediyelere çok önem verirler.

ben ilk es-es macına geldıgımden berı bırakamadım..
ozamana kadar aklımızda kucuklukten sokulan takımlar vardı..
arkadaslarımın aracılıgıyla ilk macıma geldım..onlara cok tesekkur edıyorum o gunden berı es-es liyim