Nereye Gidiyoruz...

Artık zamanı geldide geçiyor bile.Tamamen tribüne giremeyecek,deplasmana gidemeyecek hale gelmeden bu işi bitirmek zorundayız.Bizde delikanlı olduk bizde olaya girdik bizde mevzu yaptık ama bizim sevdamız belliydi.Bunların ne sevdası nede rengi belli.Tribün çocuğu olmak zor iştir.Yürek ister,azim ister,karşılıksız sevgi ister,menfaatsiz uğraş ister.Bizim bu türde kardeşlerimizin sayısı ihtiyaçtan çok daha fazla ancak bu mikropları bu parazitleri temizlemeden bu iş olmaz arkadaşlar.Artık taşın altına elimizi koyma vaktidir.Bunları temizlemek için ne gerekiyorsa acilen yapmak zorundayız.Takımın kadrosunu sorsak altı tane futbolcumuzu söyleyemeyen ama iş eşkiyalığa gelince en önde koşan bu parazitler yüzünden temiz kardeşlerimizde burada kendilerini savunmak zorunda kalıyorsa,bu kareşlerimize yardımcı olmak,tribünümüzün geleceğini kurtarmak için iş bizlere düşüyor demektir.Hiç sevmediğimiz sakaryalılar bile bunu başarmış ve tribünlerinde temizlik harekatını gerçekleştirmişlerdir.Madem en büyük biziz diyoruz o halde gün büyüklüğümüzü ispatlama günüdür.

Lütfen bu yazdıklarımı düşünün arkadaşlar.Biz o eşkiya takımından dahamı az yürekliyiz ki biz susarken onlar istedikleri gibi at oynatıyorlar.Bizim olan şeyi onlaramı bırakacağız??